Marana Tha 2015Moi Drodzy           

Zbliża się czas adwentu i początek nowego roku liturgicznego. Dobrze jest spojrzeć, co przed nami w tym roku. Najpierw 8 grudnia zostanie rozpoczęty Rok Święty, Rok Miłosierdzia. Dokona się to, jak pisze papież Franciszek, w pięćdziesiątą rocznicę zakończenia Soboru Watykańskiego II, który był dla Kościoła impulsem do odnowy. Był on także szczególną inspiracją dla ks. Franciszka Blachnickiego, który w swoim testamencie tak pisze: „Z tym wiąże się drugi wielki dar szczegółowy: Dar II Soboru Watykańskiego i jego wizji Kościoła – communio. Wchłonięcie tej wizji i położenie jej u podstaw działania. Działanie to zamyka się w charyzmacie Ruchu Światło-Życie, ruchu Żywego Kościoła, «eklezjologii Vaticanum II zamienionej na język pewnego ruchu i działania» (Kard. Wojtyła).” Przypomnienie przez papieża Franciszka rocznicy zakończenia soboru powinno nas skłonić do refleksji, na ile znamy dokumenty soborowe. Może warto przeczytać choćby Konstytucję duszpasterską o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes (z niej pochodzi znane nam stwierdzenie, że człowiek „nie może odnaleźć się inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego.” KDK 24) i Dekret o apostolstwie świeckich Apostolicam actuositatem.

Na najbliższe zaś dni polecam lekturę Bulli papieża Franciszka Misericordiae vultus ustanawiającą nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/franciszek_i/bulle/misericordiae-lev_11042015.html. Jest w niej długi fragment, gdzie papież wyjaśnia teksty z Pisma Świętego dotyczące miłosierdzia. Mottem Roku Miłosierdzia są słowa: miłosierni jak Ojciec. Zachęca więc papież do praktykowania uczynków miłosierdzia co do ciała i co do duszy. Może warto przypomnieć je sobie i dzieciom podczas modlitwy rodzinnej?! A może warto włączyć je do codziennej modlitwy rodzinnej w Roku Miłosierdzia jako swoisty rachunek sumienia?!

W rozpoczynającym się roku liturgicznym będziemy również przeżywać w Kościele Światowe Dni Młodzieży. Zapewne rodziny DK zaangażują się na różny sposób w ich organizację. Może jednak te Dni są wezwaniem, aby skierować naszą uwagę na młodzież również w wymiarze Ruchu Światło-Życie. Warto stawiać sobie nieustannie pytanie co robimy, aby młodzież spotykała Jezusa i doświadczała Jego miłosiernej miłości?

Jest jeszcze jedna bardzo ważna sprawa związana z nadchodzącym rokiem. To 1050 rocznica Chrztu Polski. Jak przypomnieli biskupi w swoim liście, nie chodzi o jakiś abstrakcyjny chrzest, ale chrzest konkretnej osoby, ponieważ chrzest jest zawsze osobistym spotkaniem człowieka z udzielającym się Bogiem. Ta rocznica Chrztu Polski niech będzie dla każdego i każdej z nas okazją do powrotu do własnego chrztu. Pierwsza bardzo ważna sprawa to data chrztu. Najważniejsza data mojego życia. Czy ją znam? Z tą datą wiąże się miejsce chrztu. Niech nadchodzący rok będzie okazją do odwiedzenia miejsca swojego chrztu. Od chrztu wszystko się zaczęło. Jak mówił ks. Wojciech Danielski: „Jesteś ochrzczony, Twoje życie może być udane.” A może rocznica Chrztu Polski jest wezwaniem, aby odnowić uroczyście swój chrzest w czasie Triduum Paschalnego w formie rekolekcji?

Rocznica Chrztu Polski przypomina nam, gdzie są korzenie naszej państwowości, naszego życia społecznego. To również wezwanie, abyśmy stali na straży wartości chrześcijańskich w naszym życiu społecznym. „Chrześcijaństwo jest ewangelią czyli radosną nowiną o wyzwoleniu człowieka, jest świadectwem życia nowego we wszystkich przejawach ludzkiego życia” – pisał ks. Franciszek Blachnicki.

Przed nami adwent, przygotowanie na przyjście Zbawiciela. On przychodzi do nas i chce byśmy Go przyjęli. Przyjąć Go to znaczy przyjąć Go jako swojego Pana i Zbawiciela. Czas Adwentu i Narodzenia Pańskiego jest co roku okazją, aby wrócić do tej decyzji, którą kiedyś podjęliśmy. Przyjęcie Jezusa i oddanie Mu swojego życia. Wielu pamięta konkretne wydarzenie, kiedy się to dokonało po raz pierwszy świadomie. Są tacy, którzy nie mogą wskazać konkretnej daty. Najważniejsze, że przyjęliśmy Jezusa jako Zbawiciela i Pana. Odnawiamy tę decyzję. Dla rodziców z Adwentem i Czasem Narodzenia Pańskiego związane jest zadanie, w ramach katechumenatu rodzinnego, aby do takiej decyzji doprowadzić swoje dzieci.

Pan przychodzi! Marana tha! Przyjdź Panie Jezu!

ks. Andrzej Pawlak

moderator diecezjalny DK AW

Jesteś tu:

Serwis wykorzystuje pliki cookies w celach wskazanych w polityce prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies, w zakresie odpowiadającym konfiguracji Twojej przeglądarki.

Polityka prywatności