Drodzy,

poniżej załączamy pełny tekst artykułu (można go także pobrać w pliku pdf) będący krótką charakterystyką posługi kapłana w Domowym Kościele. Artykuł autorstwa ks. Andrzeja Pawlaka można przekazać nowym księżom, którzy rozpoczęli formację z kręgami DK, ale i pozostałym księżom, aby przypomnieć im, jak ważni są dla nas na spotkaniu kręgu i poza nim.

w jedności Ducha Świętego

Beata i Jarek Bernatowicz

Krótka charakterystyka posługi kapłana w kręgu¹ Domowego Kościoła
        
Na początku kilka słów zachęty do zaangażowania się na rzecz formacji rodzin. W Familiaris Consortio czytamy: „(…) apostolskie zaangażowanie na rzecz rodziny posiada ogromne znaczenie społeczne. Kościół ze swej strony jest o tym głęboko przekonany, dobrze wiedząc, że „przyszłość ludzkości idzie przez rodzinę” (FC 48).

W 1976 roku w Rzymie na spotkaniu z ruchem Equipes Notre-Dame, z którego Domowy Kościół zaczerpnął formy kształtowania duchowości małżeńskiej, Paweł VI powiedział do kapłanów: „Nie wahajcie się poświęcić waszej wiedzy teologicznej, waszych sił, waszego zapału duszpasterskiego tej uprzywilejowanej dziedzinie pracy apostolskiej. Nie dajcie się pokusie sądzenia, że wasza praca ograniczona zostaje do małej grupki chrześcijan. Wasza działalność będzie pomnażana przez promieniowanie par małżeńskich, którymi się opiekujecie. Wy zaś, pomagając w pogłębianiu ich życia chrześcijańskiego, w tej samej proporcji będziecie pogłębiać swoje życie duchowe.”

Papież Paweł VI odwołał się do tego, co można nazwać komplementarnością sakramentu kapłaństwa i małżeństwa. Sakramenty te są w służbie komunii tzn. łaska tych sakramentów uzdalnia do służby dla zbawienia innych ludzi. Oba te sakramenty ukazują związek Chrystusa z Kościołem. Małżeństwo jest obrazem relacji oblubieńczej Chrystusa i Kościoła, która jest płodna, kapłan zaś jest znakiem Oblubieńca - Chrystusa wobec Oblubienicy - Kościoła.

Domowy Kościół, jako gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie, pomaga swoim członkom:

• budować prawdziwą jedność małżeńską,
• realizować katechumenat rodzinny polegający na tym, że rodzice stają się dla swoich dzieci pierwszymi zwiastunami wiary i katechistami przez słowo i przykład życia
• podejmować służbę w Kościele powszechnym i lokalnym, a zwłaszcza w parafii.

Domowy Kościół „jest ruchem laikatu. Odpowiedzialności powierzone są osobom świeckim i to nie tylko w planie organizacji, ożywiania, ale przede wszystkim w dziedzinie tej „przygody duchowej”, którą razem chcą przeżywać. Moderator, który pełni funkcję doradcy duchowego, musi uznać tę odpowiedzialność pary animatorskiej za życie duchowe grupy. Winien on jednak - nie wchodząc w jej kompetencje - służyć jej zawsze swoją radą, zachętą, kierować ku celom istotnym, naprostowywać, gdy zajdzie potrzeba. Jego pomoc w dążeniu do Boga musi być jak najbardziej braterska, nieraz jednak i wymagająca.” ²
        

Zadania kapłana w kręgu

Na czym polega rola kapłana w pracy formacyjnej kręgu w ciągu roku?

Kapłan, choć nie prowadzi bezpośrednio spotkania kręgu, bo jest to zadanie pary animatorskiej, to aktywnie w nim uczestniczy. Wspiera małżeństwa w kręgu swoją modlitwą, gotowością do udzielania rad i wyjaśnień, zwłaszcza, gdy animatorzy o to poproszą.

Obecność kapłana na spotkaniu kręgu ma potrójne znaczenie:

• jest znakiem Chrystusa, który poprzez kapłana jest w szczególny sposób obecny na spotkaniu
• jest przedstawicielem pasterzy Kościoła, którym powierzona jest troska o poprawność nauczania i rozeznawanie woli Bożej dotyczącej spraw wspólnoty
• jest świadkiem wiary, nie jest obserwatorem z boku, ale czynnie uczestniczy w spotkaniu

Konkretnie swoją posługę kapłan-moderator kręgu realizuje w następujący sposób:

• omawia z parą animatorską każde miesięczne spotkanie kręgu i modli się w tej intencji
• na spotkaniu kręgu służy swoją wiedzą teologiczną i doświadczeniem duszpasterskim, wyjaśnia, udziela rad, odpowiada na pytania
• jest obecny na całym spotkaniu kręgu
• czynnie uczestniczy we wszystkich częściach spotkania, dzieli się swoim życiem, Słowem Bożym, włącza się w modlitwę i ją ożywia, w czasie dzielenia się zobowiązaniami mówi o swoich zobowiązaniach kapłańskich i relacjach do ludzi
• zachęca do udziału w corocznych rekolekcjach i w miarę możliwości sam posługuje na oazach rekolekcyjnych
• otacza modlitwą i wsparciem duchowym wszystkie małżeństwa z kręgu
• zachęca do zaangażowania apostolskiego w parafii i diecezji. Jest łącznikiem między proboszczem a kręgiem DK
• przeprowadza coroczne wybory pary animatorskiej zgodnie z punktem 34 Zasad Domowego Kościoła: „(…) wybory pary animatorskiej kręgu. Biorą w niej udział wszyscy członkowie kręgu, oddając swój głos na małżeństwo. Głosowanie jest tajne, głosy zbiera ksiądz moderator (…). Wybrana zostaje para małżeńska, która uzyskała większość głosów. Jeżeli dwie pary mają równą ilość głosów, prowadzący wybiera jedną z nich nie podając ilości głosów i nazwisk pozostałych.”

Słusznie zaznaczył Jan Paweł II w Pastores Dabo Vobis: „Ludzie nie chcą być częścią anonimowego, przelęknionego tłumu, chcą zostać rozpoznani wezwani po imieniu, chcą iść bezpiecznie po ścieżkach życia, chcą, by ich odnaleziono, jeśli się zagubią, by ich kochano, chcą otrzymać zbawienie jako najwyższy dar Bożej miłości: to właśnie czyni Dobry Pasterz - a wraz z Nim kapłani.” (PDV 82)

Na koniec krótkie świadectwo kapłana:

„Spotkanie z małżeństwami tworzącymi Domowy Kościół bardzo mocno wpłynęło na moją posługę kapłańską. Będąc doradcą duchowym kręgów rodzin dojrzewałem w ojcostwie duchowym. Przykład małżonków zatroskanych o swoja rodzinę, a równocześnie zaangażowanych w ewangelizację, pomógł mi w solidniejszym wypełnianiu codziennych kapłańskich obowiązków. Wiele razy małżonkowie zawstydzali mnie swoją ofiarnością i dyspozycyjnością, dopingując do podobnej postawy. Dzielenie się zobowiązaniami przez małżonków, mobilizuje mnie do rachunku sumienia i dzielenia się moimi kapłańskimi zobowiązaniami. Kręgi pomagają mi w prawdziwym spojrzeniu na problemy małżeństwa i rodziny. Będąc świadkiem jak rodziny w ramach urlopu korzystają z rekolekcji wakacyjnych, sam często w czasie mojego urlopu posługuję na rekolekcjach. Udzielając błogosławieństwa na zakończenie spotkania kręgu, zawsze uświadamiam sobie jak bardzo kapłan potrzebuje świętych rodzin i jak rodziny potrzebują świętych kapłanów.”

     Ks. Andrzej Pawlak

 Na podstawie:
Ks. Jan Mikulski, Rola kapłana w Domowym Kościele - gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie, Wyd. Światło-Życie, Kraków 2006.

¹ Krąg - w Domowym Kościele grupa małżeństw (4-7), która spotyka się raz w miesiącu na spotkaniach formacyjnych. Przebieg każdego spotkania jest następujący: dzielenie się życiem (każde małżeństwo mówi o najważniejszych wydarzeniach, troskach i radościach od ostatniego spotkania), modlitwa i dzielenie się Słowem Bożym, dzielenie się zobowiązaniami, podjecie nowego tematu, zagadnienia i omówienie go. Spotkanie kręgu trwa 3 godziny i jest podsumowaniem i impulsem do pracy poszczególnych małżeństw w ciągu miesiąca. Podstawą tej pracy są zobowiązania: codzienna modlitwa osobista tzw. Namiot Spotkania, regularne spotkanie ze Słowem Bożym, codzienna modlitwa małżeńska, codzienna modlitwa rodzinna, comiesięczny dialog małżeński, reguła życia (systematyczna praca nad sobą w określonej dziedzinie), uczestnictwo przynajmniej raz w roku w rekolekcjach formacyjnych DK. W kręgu DK oprócz małżeństw jest kapłan - moderator, doradca duchowy.

² F. Blachnicki, Pary animatorskie a kapłani-moderatorzy w ruchu „Domowy Kościół”, w: Domowy Kościół. Listy do wspólnot rodzinnych, wyd. zebrane, Światło-Życie, Kraków 2003, t.2, s. 377

Posługa kapłana w kręgu Domowego Kościoła - ks. Andrzej Pawlak pobierz artykuł ==>>