W dniach 4-20 sierpnia, przeżywaliśmy OR I st. w Gosławicach, w Domu Rekolekcyjnym ss. kanosjanek. Przez piętnaście dni mieliśmy okazję realizować program opracowany przed laty przez ks. Franciszka Blachnickiego, dla małżeństw, które zaczynają swoją drogę w DK. Dla uczestników były to faktycznie pierwsze rekolekcje. Musimy przyznać, że wszystkie małżeństwa podeszły do programu bardzo rzetelnie. Mimo, że nasz turnus nie mógł narzekać na brak małych dzieci, wszyscy sumiennie uczestniczyli w poszczególnych punktach dnia, poczynając od Jutrzni, a kończąc na wieczornym Apelu Jasnogórskim.
Rolę moderatora pełnił ks. Piotr Wierzbicki, od lat oddany RS-Ż. Wspierał nas swym zaangażowaniem i troską o zachowanie ducha rekolekcji. Poczynając od Jutrzni, przez Eucharystię, poszczególne nabożeństwa, a także szkołę modlitwy, sprawiał, iż małżeństwa mogły w pełni poczuć charyzmat rekolekcji. Miał zawsze czas dla każdego z nas, nigdy nie odmawiał pomocy, a jego wielkie serce i wiedza o ruchu były ogromną pomocą i wsparciem. 
W sumie nasz grupa liczyła 86 osób, z czego 37 stanowiły dzieci, nad którymi czuwała świetnie zorganizowana diakonia wychowawcza, licząca 11 osób. Nie mamy wątpliwości, że gdyby nie ta diakonia, składająca się w zdecydowanej większości z harcerzy, realizacja programu oraz właściwe przeżycie rekolekcji przez wielu rodziców byłoby wręcz niemożliwe. Dziękujemy zatem: Bogusi Orłowskiej, Weronice Rządkowskiej, Zuzi Świć, Patrycji Kuch, Mai Skowrońskiej, Szymonowi Świć, Jędrkowi Greszcie oraz dwóm młodym pomocnicom Kini Paleczek oraz Marcysi Greszcie. Pod ich okiem dzieci, prócz własnej formacji, miały też okazję zmierzyć się z zadaniami typowo harcerskimi. Jednym z nich było zapoznanie się w przedstawicielami lokalnych władz, przedstawienie naszej grupy i zrobienie sobie zdjęcia z wójtem. Zadanie zostało wykonane na medal, a zachwycony wójt zorganizował dla nas wieczornego grilla.
Sprawne poprowadzenie rekolekcji to w dużej mierze zasługa animatorów. Mieliśmy szczęście, że pojechały z nami wspaniałe małżeństwa, niejednokrotnie o długim stażu i doświadczeniu oazowym. Z takimi animatorami, jak Iza i Irek Greszta, Asia i Tomek Bęza, Gosia i Mariusz Paleczek oraz Asia i Bernard Fugas, organizacja rekolekcji, które prowadziliśmy pierwszy raz, poszła nad wyraz sprawnie. Ogromnym wsparciem okazała się również obecność dwóch kleryków, Czarka Janiszewskiego i Michała Kisiela. Mieli świetny kontakt z dziećmi, dzielnie wspierając diakonię wychowawczą, jak i z dorosłymi, w czasie szkoły modlitwy, służbie liturgicznej czy też podczas spotkań kręgów. Nie można oczywiście nie wspomnieć o Tomku Lipińskim, naszym muzycznym, obdarzonym ogromnym talentem, a także poczuciem humoru i anielską wręcz cierpliwością. Przez piętnaście dni starał się w nas obudzić zamiłowanie do śpiewu, który, jak sam niejednokrotnie powtarzał, jest najgłębszą formą modlitwy. Patrząc na zaangażowanie uczestników i niezwykłą aktywność na próbach, nie mamy wątpliwości, że duch muzyczny został w nas obudzony. 
Pierwsze dni oazy, to zatrzymanie się nad czterema prawdami życia duchowego, zwieńczone pierwszym szczytem, którym jest przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela. Ks. Piotr podczas Komunii św. zwracał się do każdego z nas po imieniu. Pochodząc słyszeliśmy więc słowa: „Rafale, Magdo, Irku, Gosiu…. Ciało Chrystusa”. Następne dni prowadziły nas do uroczystego odnowienia sakramentu chrztu. Był to moment zastanowienia się nad tym, co chrzest zmienił w naszym życiu. Podczas trzeciego szczytu - Dnia Wspólnoty, pojechaliśmy do Łukowicy, gdzie zebrało się osiem oaz. Jako jedyni reprezentowaliśmy Domowy Kościół. Widząc tylu młodych ludzi, zdaliśmy sobie nagle sprawę, że RŚ-Ż, którego częścią jest DK, ma w sobie wielką siłę i potencjał.
Godzina świadectw po raz kolejny dowiodła, że Duch Święty działa, że wieje kędy chce. Wszyscy realizowaliśmy przecież ten sam program, chodziliśmy na te same nabożeństwa, szkoły modlitwy i życia, ale, jak się okazało, Pan Bóg do każdego z nas mówił coś innego, coś innego szeptał nam do ucha podczas Namiotów Spotkania.
Rekolekcje, to także okazja, by zaprosić gości, którzy przekażą nam coś ze swojego doświadczenia. Odwiedzili nas: ks. Wojtek Ignasiak, odpowiedzialny za Krucjatę Wyzwolenia Człowieka, Agnieszka i Bartek Juszczykowie z wykładem o chrześcijańskim kierowaniu płodnością, pisarka Gosia Nawrocka, która mówiła o zagrożeniach czyhających na nasze dzieci we współczesnej kulturze. 
Oaza to czas wyjątkowy. Czas naszej wędrówki do Boga, wsłuchiwania się w Jego głos. Bo to nie On przecież potrzebuje czasu, by do nas dotrzeć, ale to my, zaprzątnięci codzienną gonitwą, pracą, wychowaniem dzieci, potrzebowaliśmy tych cudownych piętnastu dni, by wsłuchać się w Jego ciche słowa. Słowa skierowane do każdego z nas po imieniu.
Magda i Rafał Skowrońscy
para prowadząca
