W pierwszy weekend października, w dniach 1-3.10.2010 w Kaniach Helenowskich pod Warszawą odbyły się rekolekcje ewangelizacyjne.

Poprowadził je ksiądz Tomasz Moch, prowadzący diecezjalną Diakonię Ewangelizacji wraz z Moniką i Maćkiem Puchniewiczami oraz animatorami z rejonu Kana Galilejska.

Diakonia muzyczna prowadzona była przez Martę i Wojtka Bystrzyńskich z Diecezji Warszawsko-Praskiej. Obecnych było łącznie 15 małżeństw.

W czasie konferencji głoszony był kerygmat czyli Dobra Nowina o Jezusie Chrystusie i Jego ogromnej Miłości do każdego z nas.
Szczególnie ważna była sobotnia Eucharystia, w czasie której odnowiliśmy przyjęcie Jezusa jako naszego osobistego Pana i Zbawiciela.
Wieczorem tego dnia uczestniczyliśmy w modlitwie wstawienniczej, podczas której każde małżeństwo mogło wspólnie uklęknąć u stóp Krzyża, a cała wspólnota wraz z Księdzem omadlała ich w pięknej, z serca płynącej modlitwie równoczesnej.

Jak pokazały świadectwa na zakończenie rekolekcji czas tych kilku dni był dla większości prawdziwym powrotem do źródeł naszej wiary i odnowienia relacji z kochającym Ojcem.   

 

Chwała Panu za ten czas!

 

    

W II turnusie 2010 w Tylmanowej przeżywaliśmy Oazę Rodzin II stopnia. Rekolekcje prowadził ks. Tomasz Stępień, a uczestniczyło w nich 17 rodzin – prawie wszyscy z archidiecezji warszawskiej, tylko jedna rodzina przeniosła się do diecezji łódzkiej. Małżeństwa o zróżnicowanym stażu – od 1 do 19 lat, niektórzy przyjechali bez dzieci, niektórzy z maluszkami w brzuszku, a jeszcze inni z pokaźną gromadką. W sumie dzieciaków było 30, w tym 7 poniżej 3 roku życia, więc Diakonia Wychowawcza (liczna i pełna zapału) nie mogła narzekać na nudę i brak pracy. Dzięki ich dzielnej postawie rodzice mogli się wsłuchiwać w głos Pana, który mówił do nas w swoim Słowie i w liturgii, w „ciszy” Namiotu Spotkania i w drugim człowieku. Słowa księdza moderatora pomagały nam poznawać Boga Izraela i naszego Boga, działającego w historii narodu wybranego i wchodzącego również w nasze życie.

Co było charakterystyczne dla tej oazy? Myślę, że osoba Moderatora, który z humorem („w skromności nikt mnie nie prześcignie”) i z wielką prostotą mówił nam o sprawach trudnych i ważnych, potrafił z uwagą wsłuchiwać się w głos ludu i odpowiadać na potrzeby uczestników. Wspaniałym darem była Diakonia tworząca rzeczywiście wspólnotę, troszcząca się o jedność między sobą i dająca świadectwo swoim życiem. Budująca była równowaga między podkreślaniem i przekazywaniem charyzmatu Światło-Życie i duchowości małżeńskiej.

Doświadczyliśmy też, jakim darem jest możliwość przeżywania rekolekcji w okolicach Krościenka – bliskość Centrum Ruchu, grobu Sługi Bożego Ojca Franciszka Blachnickiego, spotkania ze świadkami, korzystanie z posługi Diakonii Życia. Niezapomnianym przeżyciem był też Dzień Wspólnoty w Krościenku, w którym brało udział blisko 50 wspólnot rekolekcyjnych oraz składanie deklaracji KWC w czasie Godziny Odpowiedzialności i Misji.

Rekolekcje pozwoliły znów zawalczyć o jedność małżeńską i o realizację zobowiązań, o to, by nasze kręgi były żywe i zaangażowane (zwłaszcza w parafii), byśmy troszczyli się o piękne przeżywanie liturgii w kościele i w domu. Wielu osobom dodały odwagi do podejmowania nowych zadań.

Doświadczania owoców rekolekcji życzymy wszystkim uczestnikom i tym, którzy na nich nie byli – również.

 

OR II Tylmanowa, 14-30.07.2010 - świadectwo Agnieszki i Zenka Szczepańskich

OR II Tylmanowa, 14-30.07.2010 - świadectwo Brygidy i Pawła Duszczyków

 

Rekolekcje ORAR I stopnia, które przeżywało 17 małżeństw wraz z dwoma księżmi moderatorami, ks. Mieczysławem Rzepeckim i ks. neoprezbiterem Piotrem Strakowskim w Domu Rekolekcyjnym Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi w Łabuniach k. Zamościa, koncentrowały się wokół charyzmatu Ruchu Światło-Życie i Domowego Kościoła.

W kolejnych dniach, słuchając katechez mówiących o nowej jakości życia, życia chrześcijańskiego zanurzonego w miłości Boga (Światło-Życie, Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota i Nowa Kultura), rozważaliśmy czy doświadczamy Nowego Życia, na ile chcemy w nim wzrastać, czy jest w nas pragnienie dzielenia się tym życiem z drugim człowiekiem, zarówno w małżeństwie, rodzinie, jak i w innych relacjach z ludźmi.

Dany był nam czas ponownego spojrzenia na znaczenie modlitwy małżeńskiej i rodzinnej, wagę dialogu małżeńskiego jako sposobu rozeznawania woli Bożej w naszym życiu, roli katechumenatu w rodzinie chrześcijańskiej, a także daru spotkania w kręgu. Spotkania w grupach, podczas których dzieliliśmy się Ewangelią i dokonywaliśmy syntezy fragmentów Nowego Testamentu, przygotowując codziennie wspólne wyznanie wiary, owocowały poczuciem jedności i budowaniem wspólnoty.

 

Czuliśmy się przygarnięci przez Boga i ludzi, a to za sprawą opiekuńczych sióstr i pięknego otoczenia, które mogliśmy podziwiać zarówno mieszkając w Łabuniach, jak i podczas wspólnej całodniowej wycieczki 16 samochodami po Roztoczu: do Rezerwatu „Nad Tanwią” (m.in. przejazd grupy wozami konnymi, wodospad „Jelonek”, przejście przez Tanew przy Szumach) oraz do sanktuarium MB Śnieżnej i kapliczki „Na wodzie” w Krasnobrodzie.

 

Szczególnymi wydarzeniami rekolekcji był dialog małżeński i odnowienie przyrzeczeń małżeńskich, prymicyjne błogosławieństwo księdza Piotra, film o ks. Franciszku Blachnickim i świadectwa ks. Mieczysława i Marka Grzechocińskiego o spotkaniu z Założycielem Ruchu Światło-Życie oraz budująca i szczera Godzina Świadectw.

 

Wszystkie wydarzenia rekolekcyjne mogliśmy dobrze przeżyć dzięki ogromnemu świadectwu wiary naszych Księży Moderatorów, oddanej posłudze Diakonii Wychowawczej i jedności całej Diakonii Rekolekcyjnej.

Bogu niech będą dzięki!

W domu rekolekcyjnym Idylla w Wiśle, tuż nad brzegiem Wisły, w turnusie III przeżywaliśmy piętnastodniowe rekolekcje DK, Oazę Rodzin II stopnia. Na rekolekcje, ze względu na ogromne zainteresowanie, a także możliwości ośrodka, zdecydowaliśmy się zabrać nieco więcej małżeństw niż normalnie, bo aż 21. Czas pokazał, że było to wielkie błogosławieństwo (zwłaszcza dla tych, którzy trafili do Wisły z listy rezerwowej), ale i duże wyzwanie dla nas wszystkich.

 

Rekolekcje organizował nasz krąg w komplecie. Przewodził nam ksiądz Grzegorz Michalczyk, obecnie proboszcz parafii MB Królowej Meksyku w Laskach. Animatorowania podjęły się 4 pary: Ania i Krystian Kubowicz, Ula i Maciek Kaczmarkowie, Magda i Marcin Buczyńscy oraz Kasia i Maciek Janiccy. Posługę muzyczną podjęli Bartek i Karolina Szewczykowie. Wszystkie małżeństwa były z Warszawy i okolic. Skoro wiele małżeństw, to i Pan Bóg w dzieciach nam pobłogosławił. Było ich w sumie 41. Najmłodsze miało 3 miesiące, najstarsze 11 lat, ale gros stanowiły maluchy w wieku przedszkolnym i młodszym (m.in. dziesięcioro roczniaków)! Można sobie więc wyobrazić, że nasza Diakonia Wychowawcza (dużą literą ze względu na ich szczególne zasługi :-) miała pełne ręce roboty i praca ta kosztowała ją wiele wysiłku (zobacz świadectwo Gosi). Stanowił ją dziewięcioosobowy zespół pod wodzą Małgosi Nowackiej, w skład którego oprócz młodzieży (4 dziewcząt i 2 chłopców) weszło także, ku naszej ogromnej radości, małżeństwo ze Skoczowa Agata i Boguś Kołaczowie - tamtejsza para rejonowa - wzór pokornej i radosnej służby, których poznaliśmy w maju na ogólnopolskim ORARZE II st. Warto jeździć na ORARY, jak widać :-).

 

Warunki i przyjęcie, jakie zastaliśmy w domu rekolekcyjnym „Idylla”, były wspaniałe: wysoki standard większości pokoi, przepyszna kuchnia, kaplica sprzyjająca modlitwie i pięknemu sprawowaniu Eucharystii, wielka sala „konferencyjna”, której do doskonałości  brakowało tylko krzeseł :-), wiele miejsc do zabawy dla dzieci, gościnny i życzliwy proboszcz z Pszczyny, zawsze gotowy do pomocy gospodarz, serdeczna i pomocna obsługa kuchni. To wszystko sprawiało, że mogliśmy bez żadnych rozproszeń skoncentrować się na swojej relacji z Bogiem, współmałżonkiem i rodziną. Wszystkim za takie wspaniałe przyjęcie jesteśmy bardzo wdzięczni!

 

Rekolekcje OR II stopnia koncentrują się na tematach Exodusu i Liturgii w kontekście życia chrześcijańskiej rodziny. Nieoceniony tutaj okazał się nasz ksiądz i jego ogromna wiedza teologiczna, którą potrafił nam w sposób bardzo przystępny wyłożyć, jak również jego dogłębna znajomość żydowskich korzeni naszej religii, dzięki której w sposób bardziej świadomy mogliśmy przeżywać rekolekcyjną Paschę, ale także zrozumieć i pokochać Eucharystię. Realizacji programu OR II stopnia służyły także owocne kręgi biblijne, ciekawe i przydatne szkoły liturgiczno-rodzinne, celebracje Słowa Bożego ilustrowane świadectwami konkretnych małżeństw, a przede wszystkim liturgia, szczególnie Liturgia Eucharystyczna -  szczyt i źródło życia wolnych Dzieci Bożych, której lepsze zrozumienie umożliwiały nam treściwe szkoły liturgiczne.

 

Nasze rekolekcje przeżywaliśmy w górskich rejonach, co sprzyjało kontemplowaniu tajemnicy Wyjścia, tak Ludu Wybranego jak i w życiu chrześcijańskiej rodziny. Odkrywaliśmy i przekonywaliśmy się, że pełnię zbawienia możemy osiągnąć tylko w Passze Jezusa Chrystusa. Jezusowi powierzaliśmy cały Kościół, wszystkie nasze sprawy i prosiliśmy o łaski potrzebne dla naszych rodzin, by coraz doskonalej umiały być Jego świadkami w świecie. Niezwykłym przeżyciem był nasz rekolekcyjny Exodus, poprzedzony spożytą pospiesznie wieczerzą z własnoręcznie upieczoną macą, charosetem i gorzką cykorią maczaną w słonej od łez wodzie… Jakie mnóstwo symboli! Później wędrówka ze starszymi dziećmi pod rozgwieżdżonym niebem za światłem Paschału, słuchanie Słowa i tubalne „Hosanna” w tle przepięknie wykonanej „Pieśni Mojżesza” nad brzegiem „Morza Czerwonego” pod postacią szemrzącego strumyka. To będzie niezapomniana noc dla nas wszystkich, także dla naszych dzieci, którym łatwiej będzie teraz zrozumieć, dlaczego co roku Msza Wigilii Paschalnej odbywa się w nocy i jest dla nas wszystkich tak szczególna, a także odpowiedzieć na pytanie „Czym ta noc różni się od innych nocy?”.

 

Poznawanie Księgi Wyjścia, odkrywanie – często bolesne – naszych niewoli (o których ksiądz mówił, że to wcale nie te, które nam się jako pierwsze nasuwają), poznawanie Eucharystii, odnowa przyrzeczeń chrzcielnych i małżeńskich, dialog małżeński, droga krzyżowa, dzień wspólnoty w Ustroniu, charyzmatyczna modlitwa wstawiennicza, można by wiele wymieniać…

 

Dziękujemy Panu Bogu za ten czas, nasz krąg, księdza Grzegorza, wszystkich tych, którzy nam pomogli w organizacji tych rekolekcji, a przed wszystkim za uczestników. Oby Pan Bóg, „który nas wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli” umacniał nas wszystkich w powziętych postanowieniach i wskazywał drogę do Ziemi Obiecanej.

 

Agnieszka i Bartek Zawiszowie

 krąg Rejon Centralny

 

 

OR II Wisła, 31.07-16.08.2010 - świadectwo Ewy i Artura

OR II Wisła, 31.07-16.08.2010 - świadectwo Izy i Marcina

OR II Wisła, 31.07-16.08.2010 - świadectwo Iwony i Lidka

OR II Wisła, 31.07-16.08.2010 - świadectwo Gosi z Diakonii Wychowawczej

OR II Wisła, 31.07-16.08.2010 - Rekolekcyjne rozważania Drogi Krzyżowej

OR II Wisła, 31.07-16.08.2010 - Przedstawienie oazy na Dniu Wspólnoty