Świadectwa, ORAR I Wadowice, 13-19.02.2023, moderator - ks. Rafał Dawidowicz, para prowadząca - Izabela i Ireneusz Gresztowie

Nasza droga w formacji nie jest prosta ani oczywista. Nie pojechaliśmy na rekolekcje po pierwszym roku w Kręgu. Potem nastąpiła pandemia i problemy zdrowotne. Perspektywa na najbliższe wakacje również kreśliła się dosyć niejasno. Czuliśmy, że jeśli nie pojedziemy na rekolekcje w najbliższym możliwym terminie – co dla nas oznaczało ferie zimowe – nasza przynależność do Domowego Kościoła będzie tylko pozorna. Jak zwykle, kiedy tylko pozwalamy, Pan Bóg zajął się wszystkim – pojechaliśmy do Wadowic na ORAR I stopnia, syn na rekolekcje młodzieżowe, chociaż na początku nie chciał o nich słyszeć.

Tydzień spędzony na rekolekcjach był jak haust świeżego powietrza, powiew chłodnego wiatru w upalny dzień. Dzięki konferencjom lepiej zrozumieliśmy skąd, jako ruch, się wywodzimy, jakie znaczenie mają nasze zobowiązania, po co stale wymagać od siebie i doskonalić się w ich praktykowaniu. Przyniosły też refleksję o konieczności poszerzania naszej wiedzy biblijnej, teologicznej, historycznej. Osoby posługujące zadbały o stworzenie szczególnych warunków. Namiot spotkania w ciszy kaplicy, dialog małżeński przy świecach pokazały nam jak można budować i dbać o relacje z Panem Bogiem i współmałżonkiem. Największym przeżyciem jednak była małżeńska modlitwa przed Najświętszym Sakramentem. Znany przykład z wierzchołkami trójkąta stał się dla nas namacalny. Na zewnątrz szalała wichura, a my trwaliśmy blisko siebie zatopieni w modlitwie, spokojni i bezpieczni. Taką moc i rolę mają nasze zobowiązania. Pan Bóg przemówił do nas językiem, który zrozumieliśmy. Doświadczyliśmy wartości rekolekcji. Wróciliśmy napełnieni Nowym Duchem, gotowi trwać przy Chrystusie, tym bardziej szczęśliwi, że wyjazd młodzieżowy również przyniósł dobre owoce.

Iza i Łukasz
-----

Rekolekcje ORAR 1, które mogliśmy przeżywać w wyjątkowym miejscu, jakim jest klasztor Karmelitów Bosych w Wadowicach, były pięknym czasem. Bardzo bogatym w duchowe doznania, pełne treści i charyzmatu Ruchu Światło-Życie.

Mocno wybrzmiało w nas to, aby pamiętać o swoim pierwszym i najważniejszym powołaniu – powołaniu do bycia mężem, do bycia żoną. Aby dzielić się miłością w pierwszej kolejności trzeba się nią napełnić. Napełnić przez budowanie indywidualnej relacji z Bogiem, stąd też Codzienny Namiot Spotkania stał się dla nas najważniejszym zobowiązaniem i darem na początek każdego dnia - a w czasie rekolekcji przy wystawionym Najświętszym Sakramencie był szczególnie wspaniałym początkiem dnia.

Cały ten owocny Boży czas rekolekcji ukazywał i prowadził nas do zrozumienia istoty pięknej miłości agape – posiadania siebie w dawaniu siebie Chrystusowi i bliźnim poprzez dzielenie się miłością, która już w nas jest. Słysząc słowa Świętego Jana Pawła II „musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali” jeszcze lepiej zrozumieliśmy i nabraliśmy sił, aby angażować się w budowanie Żywego Kościoła. Gdy Jezus Chrystus zawsze będzie w centrum naszego życia, to wtedy wszystko inne będzie na właściwym miejscu.

Bogu niech będą dzięki za wszystkie owoce rekolekcji.

Ania i Mateusz