„Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” (Łk 2, 49) – z tymi pytaniami i błogosławieństwem rozesłane zostały diakonie prowadzące Oazy Rekolekcyjne w Archidiecezji Warszawskiej w 2021 roku.
W sobotę 12 czerwca w kościele pw. Wniebowstąpienia Pańskiego na Ursynowie odbyła się Diecezjalna Oaza Matka. Najważniejszym punktem była oczywiście Eucharystia koncelebrowana przez 9 rekolekcyjnych moderatorów pod przewodnictwem Moderatora Diecezjalnego Ruchu Światło-Życie ks. Marcina Loretza. W homilii w sposób szczególny zwrócił on uwagę na to, co jest fundamentem posługi, formacji, wzrastania i wreszcie życia chrześcijanina. Jest to niezachwiana pewność, że Jezus najpełniej obecny jest w tym, co należy do Ojca – w modlitwie, w działaniu Ducha Świętego, w znakach sakramentalnych. I podejmując się służby, w tym również tej rekolekcyjnej, właśnie na tym powinniśmy ją oprzeć przede wszystkim, a potem włączyć oczywiście nasze talenty, wiedzę, umiejętności i rzecz jasna – pełne zaangażowanie. Najpierw jednak należy oddać się Bogu, a potem pracy, nawet jeśli jest to praca dla Niego.
Inaczej trzyma się w ręku świecę symbolizującą obecność Jezusa, gdy w uszach brzmi to pytanie – Czy na pewno wiesz, gdzie mnie szukać? Bo przecież służyć na rekolekcjach, to przede wszystkim pokazywać Jezusa. A żeby Go pokazać, trzeba wiedzieć, gdzie jest! Na zakończenie Eucharystii każda Diakonia otrzymała z rąk księdza Moderatora właśnie taką świecę. Odbyło się też błogosławieństwo dla dwojga młodych ludzi: Damiana i Julii, którzy zdecydowali się podjąć posługę na misjach w Kenii.
Nie jest wielkim odkryciem, że sami nic nie możemy, stąd Agapa po Eucharystii przeżywana we wspólnocie była kolejnym wzmocnieniem, już takim bardzo ludzkim (i nie chodzi tylko kawę i słodkości), gdzie można było wymienić się doświadczeniami, wesprzeć dobrym słowem, pokrzepić dowcipem, a przede wszystkim nabrać przekonania, że w Kościele nigdy nie jest się samotnym. To ważne w momencie, gdy człowiek bierze się za zadania, które go czasem przerastają.
Po Agapie uczestnicy DOM-u mieli okazję jeszcze wysłuchać kilku organizacyjnych wskazówek przydatnych podczas prowadzenia rekolekcji. Głównie dotyczyły one kwestii szeroko rozumianego bezpieczeństwa (w tym sanitarnego) oraz zasad współpracy diakonijnej na rekolekcjach.
Wyszliśmy z przekonaniem, że Bóg naprawdę musi być wielki skoro wystarczą mu tak słabe narzędzia. Ale cieszymy się, że będziemy brali udział w tym Bożym dziele.
foto: Piotr Zadrożny, Marcin Piasecki
