balChKDiakonia Wyzwolenia Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Warszawskiej z ogromną radością zaprasza na wspólne świętowanie Uroczystości Chrystusa Króla!

VI Bal Chrystusa Króla odbędzie się 21 listopada (sobota) 2015 w Dobrym Miejscu ul. Dewajtis 3 (Warszawa Bielany).

Rozpoczynamy Mszą Świętą o godz. 17:00.

Bezalkoholowa zabawa w duchu Nowej Kultury będzie prowadzona przez profesjonalnych Wodzirejów, m.in. Rafała Folwarskiego!

BILETY

Do 12. listopada ceny biletów wynoszą:

32 zł za bilet pojedynczy
60 zł za bilet dwuosobowy (dla par damsko-męskich)

Od 13.listopada ceny bilety wynoszą:

50 zł za bilet pojedynczy
100 zł za bilet dwuosobowy (dla par damsko-męskich)

(Decyduje termin dokonania wpłaty/przelewu.)

Zapisy przyjmujemy do 16. listopada!
Formularz jest dostępny pod linkiem: http://goo.gl/forms/fRVxoFXpSs

W razie pytań, trudności prosimy o kontakt Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

https://docs.google.com/forms/d/1xiqLKOA8p_goX84FCKqVon2rlPgeMi9smeGIFLnfGJU/viewform?c=0&w=1

ZAPRASZAMY!

Diakonia Wyzwolenia Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Warszawskiej

źródło: strona Ruchu Swiatło-Życie Archidiecezji Warszawskiej =>

DSC0293917 października, czyli na trochę ponad dwa miesiące przed właściwym dniem 30. rocznicy śmierci (24 grudnia) wyjątkowego kapłana naszej archidiecezji, ks. Wojciecha Danielskiego, odbyły się oficjalne obchody tego wydarzenia. Zgromadziły one zarówno ludzi, którzy dobrze ks. Wojciecha pamiętają, wśród nich rodzinę kapłana, jak i oazowiczów, którzy nie mieli okazji spotkać go osobiście, ale jego osobę chcą poznawać i pamięć o niej pielęgnować.

Z racji wielkiego umiłowania liturgii przez ks. Danielskiego całe wydarzenie było przeżywane w duchu i ramach wyznaczonych przez liturgię - odbyły się brewiarzowe modlitwa przedpołudniowa oraz nieszpory, a centrum spotkania była Eucharystia przeżywana pod przewodnictwem ks. kard. Kazimierza Nycza.

Po zawiązaniu modlitewnym spotkania przez pierwszą z dwóch wspólnie odprawianych godzin brewiarzowych odbył się blok konferencyjny dot. osoby ks. Danielskiego w trzech wymiarach jego życia – jako osoby, w której życiu w wyjątkowy sposób wybrzmiewała miłość, jako człowieka paschalnego oraz jako współtwórcy wyjątkowego śpiewnika nadającego kierunek wykonywania muzyki w liturgii, zwłaszcza w naszej diecezji.

„Miłość promieniuje dobrem, miłość na śmierć nie umiera” – tak rozpoczął swoją konferencję ks. Stanisław Lech, długoletni znajomy ks. Wojciecha. Wskazał na Kościół, który - przypominając sylwetki ludzi wiary i wynosząc ich na ołtarze - staje niejako w roli strażnika pamięci o miłości. Taki właśnie wymiar ochrony od zapomnienia o miłości widzi on w obchodzeniu rocznic i praktykowaniu pamięci o ks. Wojciechu.

Wspominając kapłana, którego poznał studiując na KUL, skupił się na świadectwie kształtowanych przez niego relacji. Wspominał o wyjątkowym i pełnym ciepła i troski podejściu ks. Wojciecha do jego rodziny, którą sam też niejednokrotnie odwiedzał w mieszkaniu na Kole. Zaznaczył jak wielkie było jego umiłowanie Boga, które przejawiało się i było równoznaczne z wielką miłością do Kościoła, a zwłaszcza sprawowanej w nim liturgii. Ks. Stanisław podkreślił też wyjątkowy wpływ na rys działalności ks. Wojciecha jaki miało życie przez niego na przełomie dwóch epok – Trydentu i odnowy posoborowej. Wspomniał także jedną z konferencji ks. Danielskiego, która osobiście zapadła mu mocno w pamięć i serce o obecności Chrystusa w Eucharystii na bardzo wielu płaszczyznach, m.in. w kapłanie, ludzie Bożym, głoszonym Słłowie. Dziś takie spojrzenie na liturgię jest bardzo powszechne, wówczas było to dopiero odkrywane, w Polsce między innymi z dużym udziałem ks. Danielskiego. Ks. Lech nazwał go także mistagogiem i podkreślił jego wyjątkowe przeżywanie liturgii. Mówił także o wielkiej miłości ks. Wojciecha do Ruchu Światło-Życie, o której świadczyła jego ofiarna służba w tym dziele.

DSC02861Ks. Tomasz Bać, drugi prelegent, zanim przeszedł do części merytorycznej zaznaczył, że wypowiada się z wielką pokorą i drżeniem o ks. Wojciechu. Z pokorą, bo to człowiek, którego bogaty rys ciężko zamknąć w krótkiej wypowiedzi, tym bardziej, że osobiście się go nie znało, a z drżeniem, bo stoją przed nim ludzie, którzy znali go osobiście i mają jego żywy obraz w sercach. Podkreślił też, że dziś wielu z nas jest tym kim jest właśnie dlatego, że był taki kapłan jak ks. Wojciech, który wniósł konkretne bogactwo w życie Kościoła i Ruchu.

W swoim przemówieniu skupił się na jego rysie jako człowieka paschalnego (jak nazywał go sam ks. Franciszek Blachnicki, jak potem wielu ludzi go spotykających i analizujących jego działalność i życie). Przejawiał się on najpierw w jego radości. Człowiek autentycznie zanurzony w passze Jezusa nie może bowiem nie być radosny. Z ks. Wojciecha radość, mądry uśmiech natomiast bił po oczach spotykających go ludzi. Można go dostrzec wyraźnie nawet na fotografiach, które go uwieczniają. Źródłem tej radości było życie zmartwychwstaniem, które pozostaje stale zadaniem dla nas współcześnie jako chrześcijan.

Świadectwem życia paschalnego ks. Wojciecha było także jego doświadczenie mocy chrztu świętego i tego, że jest on jak podarowany prezent rozpakowywany przez świadome przeżycie i odkrywanie pełnego wymiaru tego wydarzenia, które tak mocno wybrzmiewają w programie formacyjnym Ruchu Światło-Życie, którym żył i który pogłębiał on m.in. jako moderator oaz wakacyjnych, a potem krajowy moderator.

Dalej, ks. Wojciech był człowiekiem paschalnym w swej wielkiej miłości oraz wyjątkowym świadectwie przeżywania i sprawowania liturgii, zwłaszcza Triduum Paschalnego. Jego wielką zasługą jest to, że dziś to święte misterium jest celebrowane w sposób coraz bardziej uroczysty i głęboki.

Na koniec rys paschalny w ks. Danielskim objawił się bardzo mocno w jego sposobie przeżywania choroby i śmierci. Jak wspominają świadectwa o nim była to śmierć, która choć odarta z piękna zewnętrznego była najpiękniejszą duchową liturgią jego życia. Tak jak celebrował wchodząc całym sobą w sprawowane tajemnice liturgię eucharystyczną, tak świadomie i w pełni wszedł w przeżywanie swojej śmierci. Uwieńczeniem tego była sprawowana (zresztą na jego życzenie wyrażone w testamencie) w duchu paschalnej radości liturgia pogrzebowa ks. Wojciecha.

Ostatnią konferencję w bloku przedpołudniowym wygłosił ks. Marcin Loretz. Swoją konferencję oparł na wyjątkowym wydarzeniu, które miało miejsce w naszej archidiecezji w roku 1978, a mianowicie wydaniu śpiewnika „Alleluja”. Dlaczego śpiewnik ten stanowi perłę i co ma wspólnego z ks. Wojciechem? Przede wszystkim był to pierwszy śpiewnik w Polsce zbierający propozycje tradycyjnych pieśni religijnych do wykonywania w odnowionej liturgii w j. polskim. O jego wyjątkowości stanowi również fakt układu pieśni ze względu na konkretny moment podczas Mszy świętej, w którym może być wykonywany (tzw. układ mszalny).

Ks. Wojciech Danielski miał w jego powstaniu duży udział, gdyż jest autorem wstępu ogólnego oraz wstępów do poszczególnych jego części. Teksty przez niego przygotowane są bardzo ubogacające, zawierają m.in. informacje na temat wspólnotowego charakteru liturgii i roli śpiewów w budowaniu tego charakteru, pogłębienie świadomości tego, że śpiew nie jest czymś towarzyszącym liturgii, ale jej komplementarnym elementem, wskazówki nt. doboru melodii do psalmów liturgicznych, zachęty do właściwego dobierania pieśni, a czasem konkretnych ich zwrotek do treści liturgii, itp.

Powstanie śpiewnika, którego współautorem był ks. Danielski wpłynęło znacząco na kształtowanie śpiewów liturgicznych w archidiecezji warszawskiej (i nie tylko), do tej pory śpiewnik ten wykorzystywany jest na wykładach ze śpiewu w seminarium duchownym. Natomiast treści przekazywane w opracowanych przez ks. Wojciecha wstępach w śpiewniku do dziś inspirują diakonie muzyczne i sposób wykonywania śpiewu w praktyce Ruchu Światło-Życie.

Po ukazujących ogromne bogactwo dziedzictwa i osobowości ks. Danielskiego wystąpieniach udaliśmy się wspólnie na cmentarz powązkowski, aby uczcić pamięć zmarłego podczas krótkiej modlitwy nad jego grobem. Wybrani przedstawiciele Ruchu, rodziny oraz Instytutu Matki Kościoła złożyli znicze i wieńce. Mimo niesprzyjającej pogody i sporego deszczu modlitwa była przeżywana w skupieniu, ale także duchu radości i wdzięczności za dar osoby tego wyjątkowego kapłana.

DSC02267Po ciepłym posiłku, który pozwolił nam się rozgrzać po nawiedzeniu grobu i nabrać sił na dalszą część spotkania, przyszedł czas na szczyt i najważniejszą część obchodów – tak umiłowaną przez ks. Danielskiego i przeżywaną przez niego zawsze w głębokim rozmodleniu Eucharystię. Głównym celebransem był ks. kard. Kazimierz Nycz. Dołączyli do niego oprócz wyżej wspomnianych prelegentów także ks. moderator generalny Ruchu Światło-Życie Marek Sędek oraz inni kapłani oazowi i nie tylko, których sercom bliska jest postać ks. Danielskiego. W homilii Ksiądz Kardynał nawiązał najpierw do liturgii słowa. Zwrócił uwagę na bardzo ważną w życiu chrześcijańskim wiarę w miłosierdzie Boże, które nie pozwala nam na pogrążenie w beznadziei nawet w obliczu naszej słabości, będącą działaniem Ducha w nas. Wspomniał wielką ufność Bogu jakiej wzór daje nam Abraham. Zaznaczył też, że ks. Danielski również jawi się nam jako taki świadek życia w Duchu i zawierzenia Bogu. Podzielił się osobistym doświadczeniem spotkania z ks. Wojciechem podczas 4-letniego wspólnego zamieszkiwania na jednym korytarzu konwiktu na KULu, którego zapamiętał jako kapłana uduchowionego i rozmodlonego.

Wskazał też na konkretne elementy, które są potrzebne do wszczęcia procesu beatyfikacyjnego ks. Wojciecha. Podkreślił, że obok przekonania o świętości życia danej osoby, które w tej sytuacji jest mocne i świadectw potwierdzających je, których jest niemało, niezbędny jest do tego wyraźny kult kapłana, którego niestety ciągle brakuje. Zaznaczył, że gdyby chciał ubiegać się o rozpoczęcie procesu diecezjalnego nie ma możliwości poparcia tej prośby świadectwem oddawanej mu przez liczne osoby czci, co potwierdzała choćby niezbyt wielka liczba osób zgromadzonych na obchodach. Stanowi to dla nas, ludzi Ruchu Światło-Życie bardzo wyraźne wezwanie do tego, aby lepiej zgłębić i poszerzyć świadomość nt. osoby ks. Danielskiego i zatroszczyć się o szerszą pamięć i zachętę do modlitwy za przyczyną kapłana.

Po Eucharystii odbyła się jeszcze prezentacja multimedialna dot. życia ks. Wojciecha Danielskiego ukazująca go w kolejnych trzech aspektach – jako człowieka, kapłana i liturgistę. Zawarte były w niej podstawowe informacje nt. życia i działalności ks. Danielskiego, rys jego osobowości, wybrane jego teksty oraz świadectwa innych ludzi o nim, a także wiele fotografii ukazujących go w różnych latach jego życia i posługi.

Przed nieszporami, które zakończyły uroczyste obchody 30. rocznicy śmierci ks. Wojciecha, ostatnią konferencję nt. wymiaru ewangelizacyjnego jego posługi wygłosił ks. Grzegorz Demczyszak, moderator naszej diakonii. Wskazał on w swoim wystąpieniu przede wszystkim na żywą obecność Chrystusa w życiu ks. Danielskiego. Ludzie, którzy go wspominają wielokrotnie mówią, że w spotkaniu z nim odczuwali namacalnie Boża obecność, która wprost emanowała z niego. Jeden z kapłanów, który miał okazję go poznać, proszony o jego charakterystykę odpowiedział, że można by o nim powiedzieć krótko – De Anielski. Jego życie w pełnym zjednoczeniu z Chrystusem oddają choćby słowa jego modlitwy całkowitej, w której mówił: „Weź, o Panie, mnie całego, wszystko, co mam, wszystko, czym jestem.” Takie oddanie Bogu było odczuwalne w jego życiu. O rysie ewangelizacyjnym jego osoby świadczyło także jego zasłuchanie i zanurzenie w Duchu Świętym, którego przejawem było choćby jego życie Słowem Bożym oraz radość i pogoda ducha, z której był znany, a która jest najpełniejszym świadectwem pełnego i prawdziwego życia chrześcijańskiego, o czym przypomina choćby papież Franciszek w swoich wypowiedziach.

DSC03066Obchody 30. rocznicy za nami. Pytanie co to wydarzenie pozostawi w naszych sercach… Czy znów zapomnimy na rok, a może dłużej (bo kolejna głośniejsza, bo okrągła rocznica śmierci ks. Wojciecha pewnie za 10 lat) o jego osobie, czy też podejmiemy trud podjęcia próby zgłębienia i skorzystania z bogactwa, które nam zostawił w swoich licznych publikacjach, a także przez świadectwo swego życia? Niewątpliwie ks. Danielski był liturgistą, kapłanem i człowiekiem wyjątkowym, bardzo prawdopodobne, że może nawet wielkim świętym. Tylko czy jego postawa ma szansę jeszcze kogoś dziś zapalić ogniem Bożej miłości, która tak żywo była w nim obecna?

Kinga

Zdjęcia ks. Tomka Mocha z obchodów można znaleźć tutaj:

30-sto lecie śmierci ks. Wojciecha Danielskiego - Warszawa - 17 października 2015,

a nagrania prelegentów w tym miejscu:

https://www.dropbox.com/sh/nr7xujd8uyg ... 7FRgmOv0m6-tKCM63Aua?dl=0

indeks

"Radosna, uśmiechnięta. Dziękowała Bogu każdego dnia za to czym ją obdarzył. Kochała życie i drugiego człowieka. Zawsze pomocna, wyrozumiała i cierpliwa. Uwielbiała rozmawiać z ludźmi i ich słuchać."

 

23 października 2015 po ciężkiej chorobie zmarła Ewa Budziszewska.

 

Ewa i Mariusz należeli do kręgu DK w Wilanowie, a w wakacje 2015 uczestniczyli w Oazie Rodzin I stopnia w Wiśle.

Pogrzeb Ewy będzie w czwartek 29.10.2015 o 10.00 (Msza św.) w Wilanowie w parafii Opatrzności Bożej. Potem nastąpi odprowadzenie na Cmentarz Północny (Wólka Węglowa).

Prosimy wszystkich o modlitwę za duszę ś.p. Ewy, a także w intencji pogrążonych w żałobie męża i rodziny.

W sobotę 10.10.2015 r. odbył się pierwszy diecezjalny Dzień Wspólnoty Animatorów i Diakonii Ruchu Światło-Życie naszej archidiecezji. Zgromadziliśmy się w parafii pod wezwaniem św. Zygmunta na warszawskich Bielanach. Dzień wspólnoty rozpoczęliśmy Eucharystią, którą sprawował ks. Marcin Loretz. Po Mszy św. był czas na słodki poczęstunek, w czasie którego przy kawie i herbacie mogliśmy porozmawiać i nawiązać nowe znajomości.

DWAiD 10.10.2015 5

Następnie przeszliśmy do auli w dolnym kościele, gdzie odbyło się spotkanie z parą diecezjalną, Moniką i Radkiem Galbarczykami oraz moderatorem diecezjalnym Domowego Kościoła - ks. Andrzejem Pawlakiem.

Para diecezjalna przekazała nam wiele interesujących statystyk dotyczących kręgów Domowego Kościoła w archidiecezji warszawskiej. Ponadto małżeństwo przypomniało nam zasady spotkań kręgu, kładąc szczególny nacisk na utrzymanie ram czasowych oraz nie odbieganie od tematu. Zdecydowanie najwięcej czasu zajęło przedstawienie i omówienie zadań stojących przed parą animatorską. To niezwykle istotny element posługi, do którego warto regularnie wracać, studiując Zasady Domowego Kościoła, zagłębiając się w sens przekazu oraz wzbudzając stosowne refleksje, podkreślają Monika i Radek. Zwrócono nam też uwagę na konieczność przeżywania rekolekcji w proponowanej przez formację kolejności.

DWAiD 10.10.2015 3Ks. Andrzej Pawlak wskazał na istotną rolę kapłana w kręgu. Zaakcentował, że jest to osoba pełniąca szczególną rolę na spotkaniu kręgu, służąca doświadczeniem duszpasterskim, wiedzą teologiczną, udzielająca rad i wyjaśniająca tajemnice wiary. Określił go jako swoistego przewodnika duchowego ożywiającego modlitwę i otaczającego wsparciem wszystkie małżeństwa w kręgu.
Poruszony został również temat współdziałania par animatorskich z parami łącznikowymi i rejonowymi.

Z interesującą inicjatywą wystąpili Hania i Adam Miecznikowscy, para rejonowa rejonu Ursus. Wychodząc naprzeciw prośbie Księdza Kardynała Kazimierza Nycza, aby Domowy Kościół pomagał młodym małżeństwom, które przeżywają kryzys. Hania i Adam przedstawili propozycję swoistych warsztatów "Bo do tanga trzeba trojga" (czytaj więcej =>), podczas których pary małżeńskie mogłyby w ciągu jednego dnia uczestniczyć we Mszy św., wysłuchać prelekcji psychologa, porozmawiać w małżeństwie, a przez naukę tanga (lub innego tańca) odnowić swoje relacje.

Kolejnym etapem DWAiD były spotkania kręgów rejonowych. Treścią tych spotkań była prezentacja rejonu, kalendarz pracy DK AW, zasady komunikacji oraz kwestie finansowe.

Dla nas animatorów, zwłaszcza tych, którzy po raz pierwszy sprawują tą posługę, był to niezwykle ważny czas. Spotkanie stanowiło okazję do poznania członków Ruchu z innych rejonów, była też okazja do podjęcia wspólnych inicjatyw.

Dziękujemy wszystkim za wspólnie przeżyty czas i rodzinną atmosferę. Wyczuwalna obecność Ducha Świętego po raz kolejny utwierdziła nas w przekonaniu, że podążamy właściwą drogą.

Ula i Jarek Nietrzebka
krąg DK rejon Piaseczno

 

DWAiD 10.10.2015 1

DWAiD 10.10.2015 4

DWAiD 10.10.2015 2

RF zima 2016Drodzy,

od pewnego czasu na stronie DK AW możecie czytać relacje par prowadzących i świadectwa uczestników wakacyjnych rekolekcji formacyjnych 2015, które stopniowo zamieszczają Gosia i Grześ Flisowie z rejonu Piaseczno.

Pomimo tego, że do zimowego wypoczynku jest jeszcze sporo czasu, już dziś pragniemy zaprosić Was do udziału w zimowych rekolekcjach, które zaplanowaliśmy na czas ferii.

Będą to dwa turnusy zorganizowane w Kamiannej k. Krynicy Zdrój, w Domu Pszczelarza, który – jeżeli tylko pogoda pozwoli, a taką mamy nadzieję – zapewnia bardzo dobre warunki, zarówno dla wypoczynku fizycznego (stok narciarski tuż za ośrodkiem, miodu pod dostatkiem :)), jak i duchowego (cisza, spokój, piękna przyroda).


Zachęcamy do uczestnictwa w rekolekcjach o następującej tematyce:ORAR I zima

31.01.-6.02.2016 Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin I stopnia (ORAR I) – rekolekcje formacyjne pogłębiające znaczenie charyzmatu Światło-Życie, rozumienie czym jest Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota i Nowa Kultura, a także poruszające istotę duchowości małżeńskiej i katechumenatu rodzinnego. Rekolekcje poprowadzą ks. Andrzej Pawlak oraz Beata i Jarosław Bernatowicz. Do udziału w tych rekolekcjach zapraszamy małżeństwa po przeżyciu OR I.

RT zima7-12.02.2016 Rekolekcje tematyczne: Mężczyzną i niewiastą stworzył ich - miłość małżeńska i rodzicielska w świetle Słowa Bożego. Poprowadzą je ks. dr Piotr Arbaszewski, Dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin diecezji drohiczyńskiej, Halina Czerwińska - pedagog, psychoedukator oraz Dorota i Marek Grzechocińscy. Do udziału w tych rekolekcjach zapraszamy małżeństwa po formacji podstawowej.

Dane kontaktowe do par prowadzących znajdziecie w zakładce Rekolekcje śródroczne ==>> w tabeli Śródroczne rekolekcje FORMACYJNE.

Na obie tury rekolekcji prosimy zapisywać się przez formularz zgłoszeniowy ==>>. Prosimy jednak, aby w pierwszej kolejności, zanim zgłoszenie zostanie wysłane, skontaktować się z parą prowadzącą.

Jeszcze raz jak najserdeczniej zachęcamy do udziału w zimowych rekolekcjach formacyjnych i życzymy dobrego ich przeżywania w Waszych małżeństwach i rodzinach.

Z Panem Bogiem,

Monika i Radek Galbarczyk
para diecezjalna DK AW

Jesteś tu:

Serwis wykorzystuje pliki cookies w celach wskazanych w polityce prywatności. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies, w zakresie odpowiadającym konfiguracji Twojej przeglądarki.

Polityka prywatności