Całe stworzenie wielbi Boga - relacja z Parafialnego Dnia Skupienia Ruchu Światło-Życie przy parafii Ofiarowania Pańskiego w Warszawie - 21 listopada 2015r.
I. Rozpoczęcie
21 listopada bieżącego roku, kilka minut po godzinie dziesiątej... z drobnym poślizgiem, ale z wielką mocą, rozpoczęliśmy Parafialny Dzień Skupienia dla małżeństw tworzących kręgi DK przy parafii Ofiarowania Pańskiego na warszawskim Natolinie.
Rozpoczęliśmy od modlitwy do Ducha Świętego, a tłem do naszych przeżyć było obchodzone w tym dniu wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Marii Panny, dlatego też w ciągu całego spotkania towarzyszyło nam wiele maryjnych pieśni.
Liczba uczestników w ciągu dnia dynamicznie ulegała zmianie. Frekwencja wahała się od 15 do 20 osób - małżeństw lub ich reprezentantów. Obok sali, w której odbywało się spotkanie, pod opieką doświadczonej cioci, świetnie bawiły się nasze dzieci.
II. Katecheza - streszczenie
Po krótkim zawiązaniu wspólnoty, ksiądz Łukasz Lewandowski wygłosił konferencję, której tematem przewodnim było "oddawanie Bogu chwały - jako nasze pierwsze powołanie". Nauczanie opierało się na dwóch tekstach ze Starego Testamentu. Rozważaliśmy przesłanie Psalmu 95 oraz rozdział 3 Księgi Daniela (Dn 3, 57-88. 56).
Na początku wspólnie ustaliliśmy, że to MY wszyscy jesteśmy Kościołem, którego zadaniem jest uwielbienie Boga w każdym czasie i oddawanie Jemu chwały. Ksiądz zachęcał, aby każdy dzień rozpoczynać od słów "otwórz Panie wargi moje, a usta moje będą głosić Twoją chwałę", którym towarzyszyć powinien znak krzyża nakreślony na ustach.
W codzienności otoczeni jesteśmy i korzystamy z tego co jest "dziełem naszych rąk", a przez sam grzech nasze życie jest często nieuporządkowane. Dlatego, aby odbudowywać w sobie tę wewnętrzną harmonię, odtwarzać wewnętrzny ład, powinniśmy często powracać na łono przyrody i od niej się "uczyć". Jeśli my - świątynia Ducha Świętego - odrywamy się od przyrody, tracimy uporządkowanie. Naszym zadaniem jest nastroić się na nowo i owe uporządkowanie odzyskać.
Trzy wskazówki, które mogą być pomocne w realizacji tego wezwania:
1. Kontakt z naturą
2. Kontakt z kulturą
3. Kontakt z głosem Bożym (w modlitwie, w relacji z bliskimi - szczególnie z małżonkiem)
Jeśli chodzi o "kontakt z kulturą", warto zaznaczyć, że kościół od zawsze był jej mecenasem, a naszym zadaniem jest czuwanie nad tym co piękne oraz filtrowanie tego co oglądamy. Kultura nie powinna być luksusem - to dobro, które powinno być dostępne dla każdego.
Całe stworzenie wielbi Boga (Dn 3, 57-88. 56)
Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy (Ap 19, 5)
W uwielbieniu Boga, narażeni jesteśmy na niebezpieczeństwo, polegające na oczekiwaniu na odpowiedni nastrój. Jednak to powinna być nasza świadoma decyzja, działanie wypływające z serca, konkretny wysiłek. Oczywiście nie jest łatwo chwalić Pana, kiedy "wali" się nam świat. Jednak mimo wszystko, warto podążać za przykładem młodzieńców, którzy wbrew racjonalnym przesłankom (będąc w piecu) uwielbiają Boga. W swym uwielbieniu wracają oni do przyrody, odwołują się do konkretnego jej doświadczenia. Dlatego też tak ważne jest, abyśmy i my takie doświadczenie w sobie mieli i je pielęgnowali.
Wskazówka: jeśli nie mamy łatwego dostępu do natury i częstego z nią kontaktu, możemy wsłuchiwać się w jej odgłosy, korzystając z wielu dostępnych w sieci źródeł (np. tuba fm, kanał "Odgłosy natury" http://open.fm/play/52, aplikacja dostępna na większość systemów operacyjnych).
III. Dzielenie się słowem
W oparciu o wysłuchaną katechezę oraz wspomniane fragmenty Pisma Świętego, w małych grupkach wymieniliśmy się osobistym doświadczeniem kontaktu z przyrodą oraz doświadczeniem modlitwy uwielbienia w naszym życiu.
IV. Namiot spotkania
Napełnieni porcją duchowych informacji, nadszedł czas na osobiste spotkanie z Jezusem w namiocie spotkania.
V. Relacja z Diecezjalnej Kongregacji Diakonii
W sobotę 14.11.2015 r. w parafii Zesłania Ducha Świętego w Warszawie, odbyła się druga sesja kongregacji diecezjalnej Stowarzyszenia Diakonia Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Warszawskiej. Nasz przedstawiciel - Bernard Wojtasiewicz - podzielił się najważniejszymi wnioskami i refleksjami.
VI. Nabożeństwo przyjęcia do deuterokatechumenatu
Następnie udaliśmy się do kaplicy Matki Bożej znajdującej się w naszej świątyni, gdzie uczestniczyliśmy w obrzędzie włączenia do deuterokatechumentu trzech dziewczyn z młodzieżowej wspólnoty RŚŻ. Tak jak w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, stanęły one przed wspólnotą, by w jej obliczu potwierdzić, że chcą przygotowywać się do świadomego odnowienia przyjęcia sakramentów, do włączenia się we wspólnotę chrześcijańską, do stawania się dojrzałym chrześcijaninem. Wydarzenie to było też doskonałą okazją do budowania jedności w naszej wspólnocie - niezależnie od wieku i rodzaju formacji w jakiej jesteśmy. Życzymy nowym deuterokatechumenom wielu łask Bożych na drodze do stawania się Nowym Człowiekiem!
VII. Pierogi i zupa
Najwyższy czas posilić też i ciało. Dzieci zjadły pyszną zupę przygotowaną przez jedną z mam, a rodzice udali się do pobliskiej pierogarni, gdzie przy wspólnym, dużym stole mogliśmy porozmawiać na nieco "luźniejsze" tematy... (podatki, składki ZUS, urlopy... :) i wiele, wiele innych.
VIII. Eucharystia
Ostatnim punktem programu była sprawowana w naszej intencji Msza święta. Podczas homilii, ksiądz Łukasz raz jeszcze przypomniał, jak ważne jest oddawanie Bogu chwały, szczególnie wtedy, gdy po ludzku się nie układa. Wówczas nasze życie będzie stawać się życiem dla Boga, wówczas stawać się będziemy błogosławionymi.
W nawiązaniu do słów Ewangelii (Łk 20, 27-40), ksiądz wyjaśniał, że człowiek żyjący w małżeństwie jest podwójnie szczęśliwy :). Małżeństwo bowiem, jest obrazem tego, czego w niebie mamy doświadczyć w pełni - życia we wspólnocie, która otacza się miłością, wspólnocie z której rodzi się nowe życie.
Na zakończenie, obecne na spotkaniu dzieci otrzymały indywidualne błogosławieństwo.
Bardzo dziękujemy księdzu Łukaszowi za otwartość i podjęcie wyzwania.
Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do zorganizowania Dnia Skupienia.
Relację przygotował Andrzej Zdanowski
