W ostatni dzień roku liturgicznego tj. 28 listopada 2015 w Górze Kalwarii miało miejsce spotkanie rejonu Nadwiślańskiego. Przybyło 10 par animatorskich, 3 pary łącznikowe i oczywiście para rejonowa – Ewelina i Paweł Pietrzak. Zważywszy, że rejon liczy jedenaście kręgów to frekwencja była budująca. 

Nasze spotkanie rozpoczęło się Mszą Świętą, którą celebrował  ks. Paweł Walkiewicz, rejonowy moderator, który podczas kazania wprowadził nas w temat spotkania. Muzycznie zaś oprawili Eucharystię Basia i Janusz, za co wielkie dzięki.

Tematem spotkania była rozmowa o kryzysach w kręgu w oparciu o wypowiedź ks. Henriego Caffarela.  

Atmosfera w jakiej przebiegło spotkanie była jak na DK przystało po prostu domowa. Rozpoczęliśmy od przedstawienia własnego kręgu przez każdą z obecnych par animatorskich z uwzględnieniem zadania nad jakim w sposób szczególny będą pracować w obecnym roku formacyjnym. Najczęściej powtarzającym się zadaniem było wzbudzenie entuzjazmu podczas dzielenia się zobowiązaniami oraz poszukiwanie sposobów, by zachęcić małżeństwa do udziału w rekolekcjach. Pojawiła  się także w kilku kręgach konieczność uświadomienia niektórych małżonków o celu dla jakiego odbywają się miesięczne spotkania.

Wymiana doświadczeń w temacie kryzysu nasuwa wniosek, że nie jest on czymś złym i dobrze przeżyty daje wzrost, pogłębienie relacji z Bogiem, prowadzi ku dobru. Poza tym każdy kto wzrasta doświadcza kryzysów, ważne by wiedzieć skąd czerpać by je przezwyciężać i finalnie zwyciężać. Jak mówili animatorzy „kulejąca” para  animatorska powoduje, że pozostałe małżeństwa z kręgu tracą horyzont, a to może właśnie prowadzić do kryzysów. Tak więc gdy widzimy, że krąg odchodzi od formacji określonej przez ks. Franciszka Blachnickiego najlepiej „nawracanie” zaczynać od siebie, bo własny dobry przykład jest najlepszy. 

         Dodatkowo Ewelina i Paweł w sposób syntetyczny przedstawili zadania jakie mają do wypełniania animatorzy. Ku przypomnieniu do tych najważniejszych należy zaliczyć: odpowiedzialność za przebieg spotkań, prowadzenie dzielenia się zobowiązaniami, troskę o formację małżeństw w kręgu i ich stały rozwój oraz współpracę z kapłanem. Jak zaważyła Ewelina, powołując się na s. Jadwigę Skudro, pełnienie posługi animatorskiej jest niezwykle absorbujące i wymagające, dlatego też nie można przydzielać im kolejnych zadań. Ze względu na zadania, jakie zostały postawione przed animatorami kręgu, para taka jest najistotniejszą w strukturach DK. Przyjmując pełnienie posługi animatorskiej należy mieć świadomość, że zostało się namaszczonym przez Ducha Świętego na rok pracy formacyjnej, a to zobowiązuje, dając jednocześnie więcej niż się spodziewamy.

         W związku z tym, że problem małej aktywności rekolekcyjnej leży na sercu większości animatorów Paweł przytoczył dane w tym temacie, a wnioski stają się oczywiste. Mianowicie na 54 małżeństwa należące do Rejonu Nadwiślańskiego tylko 6 przeżyło pełną formację podstawową (tj. OR I, II i III), na dwóch pierwszych stopniach oazy było 19 małżeństw, a po OR I jest 45 par. Powszechnie wiadomym jest, że rekolekcje to siła, ożywienie, bez czego nie da się wzrastać. Odnowa kręgu odbywa się właśnie na rekolekcjach. Jak powiedział jeden z animatorów, nawet kaktus uschnie, gdy się go przestanie podlewać. Tak więc nie dajmy się zasuszyć, nie pozwólmy się odciąć od źródła. 

Monika i Marcin Celejewscy

para łącznikowa