Pamiętacie Jonasza? Jonasz, którego Bóg posyła do Niniwy, aby upomniał jego mieszkańcom czyniących nieprawość, mówi Bogu: „nie”. Nie chce pełnić Jego woli. Chce uciec i przed Nim, i przed tym, czego On od niego oczekuje. Jednak zamiast spodziewanego spokoju (świętego spokoju?) zyskuje niepokój. Co więcej, niepokój pod postacią potężnej burzy, przynosi też swojemu otoczeniu, czyli współtowarzyszom podróży na statku. A gdy ci modlą się do swoich bogów, prosząc ich o ratunek, on jeden się nie modli. I wciąż jest niespokojny.
Postać biblijnego Jonasza przypomniał za księdzem Alessandro Pronzato ksiądz Paweł Walkiewicz, moderator Rejonu Piaseczno, na spotkaniu kręgu rejonowego Domowego Kościoła Rejonu Piaseczno, które odbyło się 7 listopada 2015 roku. A to w kontekście głównego tematu naszego spotkania, czyli posługi. „Gdy nie podążamy za naszym powołaniem, zbliżamy się do Jonasza” – to zdanie ks. Walkiewicza warto sobie przypominać każdego dnia. Bo przecież każdy z nas – członków Domowego Kościoła został powołany do posługi właśnie. I wielu z nas, w przeciwieństwie do Jonasza, idzie za tym powołaniem.
Owoce naszej posługi są widoczne choćby w naszych parafiach czy Ruchu Światło-Życie. Mówiły o tym pary łącznikowe i animatorskie podczas naszego spotkania. Włączanie się członków DK w przygotowanie do sakramentu bierzmowania czy pierwszej komunii świętej lub kursów przedmałżeńskich, prowadzenie modlitwy różańcowej i dyżury liturgiczne, organizacja kursów Filipa – to tylko niektóre formy naszego zaangażowania w życie parafii i Ruchu Światło-Życie. I tylko niektóre owoce naszej posługi. Posługi, na którą otwieramy się często – jak wynika z naszych doświadczeń – dzięki uczestnictwu w rekolekcjach formacyjnych Domowego Kościoła. To kolejny bez wątpienia powód, dla którego warto w nich uczestniczyć.
A tym wszystkim, którzy – podobnie jak Jonasz – wzbraniają się przed pójściem za swoim powołaniem (np. podejmowaniem posług na rzecz wspólnoty), ks. Paweł Walkiewicz przypomniał słowa Jana Pawła II: „Można powiedzieć Bogu „nie”, tylko w imię jakich wartości”.
Dorota i Roman Kornaccy
