Podczas III turnusu wakacyjnego w Bystrej Krakowskiej koło Bielska Białej odbyła się Oaza Rekolekcyjna Rodzin I stopnia, której moderatorem był ks. Karol Alexandrowicz, a prowadzącymi – Agnieszka i Janusz Grzybowscy. W rekolekcjach uczestniczyło 14 małżeństw z gromadką 27 dzieci. Dzięki wysiłkowi i twórczemu podejściu do swojego zadania Diakonii Wychowawczej – Frakcji Naprawczej (w skład której wchodziły dwa małżeństwa, Ciocia Ewa i dwoje wolontariuszy – stypendystów Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”), dzieciaki razem z Rodzicami również przeżywały swoje rekolekcje.
Każdy dzień rekolekcji przynosił niespodzianki, mimo stałych punktów programu. Czasem zadziwiała nas forma wykładu podczas Szkoły życia, jakiś fragment pism sł. Bożego Ojca Franciszka Blachnickiego lub mocne Słowo w Namiocie Spotkania. Dla niektórych te rekolekcje stały się „drogowskazem do pracy nad sobą i swoim małżeństwem, przypomniały, co jest ważne w życiu i Kto powinien być na pierwszym miejscu”. Dla innych były „trzęsieniem ziemi, wielką burzą, a jednocześnie lekkim powiewem Ducha Świętego”. Jeszcze inne małżeństwo podkreśliło, że rekolekcje „zmobilizowały ich do odnowy modlitwy małżeńskiej, podejmowania na nowo dialogu i wypełniania reguły życia”.
Pan Bóg działał przypominając nam o tym, że zawsze czeka na nas, w każdej chwili życia – nawet gdy przewijamy dziecko, pracujemy w kuchni, czy zajmujemy się innymi, całkiem zwykłymi sprawami. Mieliśmy okazję zweryfikować myślenie o sobie – przekonując się o naszej nędzy i słabości. Czasem Pan miał inne plany niż my i pokazywał to, np. gdy w dniu wycieczki lało prawie przez cały czas, albo gdy okazało się, że w okolicy nie ma żadnej innej oazy, z którą moglibyśmy przeżyć Dzień Wspólnoty. I wtedy dopiero widzieliśmy jak mało w nas zaufania, zawierzenia swojej rodziny oraz otwartości na Boży Pomysł na nas. A tak przy okazji – Dzień Wspólnoty w Sanktuarium MB w Rychwałdzie dal możliwość pogłębienia więzi w kręgach i wypowiedzenia świadectwa, czego Jezus dokonał podczas rekolekcji w poszczególnych małżeństwach oraz podjęcia przez trzy osoby KWC.
Uczestnicy w ankietach uznali za najważniejsze przeżycia rekolekcyjne: nocne czuwanie małżeńskie przed Najświętszym Sakramentem, Sakrament Pojednania, modlitwę wstawienniczą, dialog, odnowienie przyrzeczeń małżeńskich, Szkołę modlitwy i Namiot Spotkania oraz Dzień Wspólnoty. Praktyki jakie uczestnicy pragną przenieść z rekolekcji i doświadczeń innych do swojego życia rodzinnego i do własnych kręgów to: realizacja zobowiązań DK, wspólna spowiedź małżonków, KWC, dzień „miłych słów”, spotkania kręgów bez dzieci, ale też spotkania typowo towarzyskie – ku umocnieniu więzi oraz modlitwa przed i po posiłku.
Podczas rekolekcji sporo czasu poświęciliśmy nie tylko na formację duchowo – intelektualną, ale też ćwiczyliśmy naszą tężyznę fizyczną poprzez zdobywanie (czasem bladym świtem) okolicznych szczytów. Nasz animator muzyczny dbał o stan gardeł rekolektantów i choć nieraz krócej, ale codziennie staraliśmy się wielbić Pana śpiewem – jak kto umiał!
Rekolekcje w Bystrej przekonały nas o miłości Pana Boga do nas. Jego uśmiech odbieraliśmy w radości naszych dzieci, które podczas swoich zajęć wyruszyły na poszukiwanie zagubionego w Jerozolimie Jezusa, były piratami, wypatrującymi przez lunetę odpowiedniego kursu dla swojego życia, innym razem stały się Ufoludkami budującymi rakietę do nieba. W dniu Zmartwychwstania odnalazły pusty grób, a w ogóle to ich częstym gościem był Anioł. Była też wyprawa do OSP z wyciem syreny i oglądaniem z bliska wozów strażackich. Wspaniale udał się kiermasz, a dochód ze sprzedanych wyrobów własnoręcznie wykonanych przez nasze pociechy, został przeznaczony na wyprawę na lody – dzieci zapraszały dorosłych! Nie da się tego wszystkiego opowiedzieć w kilku słowach, więc jeżeli chcecie powspominać ORR I st., III turnus w Bystrej Krakowskiej – obejrzyjcie zdjęcia!
Panu niech będą dzięki za WSZYSTKICH i WSZYSTKO co nam dał!
Rekolekcje I st. w Bystrej Krakowskiej były dla nas prezentem od Pana Boga z okazji I rocznicy ślubu. Pierwsze rekolekcje Domowego Kościoła, chociaż nie pierwsza w naszym życiu oaza, zaskoczyły nas mnogością otrzymanych łask. Był to przede wszystkim czas umocnienia i doświadczania obecności Pana Boga w naszym małżeństwie. Rozjaśnił On wiele spraw, które narosły między nami w pierwszym roku małżeństwa i obdarzył pokojem . Bardzo mocne było dla nas doświadczenie wspólnoty i świadectwa innych małżeństw dzięki którym na nowo odkryliśmy prawdę że to Bóg jest Stwórcą i Panem życia. Czas oazy był również okazją do odnowienia modlitwy małżeńskiej i osobistej rozmowy z Bogiem podczas Namiotów Spotkania. Za wszystkie otrzymane łaski i błogosławiony czas chwała Panu!!!
Magdalena i Bolesław
