W dniach od 18 do 24 sierpnia br. w Domu Rekolekcyjnym „Nazaret” w Bystrej k. Bielska-Białej przeżywaliśmy radość przebywania razem i tworzenia wspólnoty podczas rekolekcji ORAR II st. Naszym moderatorem był ksiądz Andrzej Pawlak – moderator diecezjalny DK AW, który dał się nam poznać przede wszystkim jako wierzący i „Alefajny” ks. Andrzej. Do Bystrej przyjechało 13 małżeństw, formujących się w ciągu roku w kręgach DK AW, a wraz z nimi przyjechały dzieci (w liczbie 33, a nawet jedno więcej – pod sercem mamusi).
Podczas rekolekcji małżeństwa spotykały się na spotkaniach w grupach, w których posługę trzech par animatorskich podjęli się nasi „kręgowcy”: Asia i Leszek Wiwałowie, Marzenka i Marek Sawułowie oraz Dorotka i Artur Swędzikowscy. Ich zaangażowanie, świadectwo wiary i życia było wyraźną ilustracją treści ORAR-u II stopnia poświęconego powołaniu, roli oraz zadaniom animatora. Uzupełnieniem tego świadectwa była postawa i posługa naszego animatora muzycznego, Bolka Dawidowicza, dzielącego swój czas na rekolekcjach pomiędzy wspieranie naszego śpiewu i zajmowanie się (wraz z żoną Magdą) trojgiem swoich dzieci (całkiem niewielkich).
Aby rodzice mogli swobodnie zgłębiać informacje przekazywane podczas konferencji, uczestniczyć w spotkaniach kręgów, czy uczestniczyć w Liturgii Słowa podczas Eucharystii, naszym pociechom gry, zabawy i atrakcje plastyczne organizowały Ciocie: Kamila, Roksana, Ania, Sylwia i Ola oraz Wujek Łukasz pełniący posługę Diakonii Wychowawczej. Ich praca była dla nas szczególnym darem, ponieważ prawie wszyscy zgłosili się do tej posługi mailowo i przyjechali na rekolekcje prawie „w ciemno”. Na co dzień większość naszej Diakonii Wychowawczej to stypendyści Fundacji Dzieła Nowego Tysiąclecia – „cegiełki” żywego pomnika budowanego w hołdzie Janowi Pawłowi II.
Doświadczeniem tych rekolekcji, o którym mówiło wiele osób podczas Godziny Świadectwa, było ponowne odkrycie fundamentalnej roli w naszym życiu osobistym, rodzinnym, wspólnotowym – Namiotu Spotkania. Okazją do poszukiwania indywidualnego czasu na spotkanie z Panem było codzienne wystawienie Najświętszego Sakramentu – rano i wieczorem. Odkrywaliśmy też na ponownie znaczenie realizacji w naszych małżeństwach wszystkich pozostałych zobowiązań, które jako szanse rozwoju na drodze do świętości daje nam Domowy Kościół.
Podczas jednego z wieczorów odbyło się spotkanie z księdzem Wojciechem Ignasiakiem, który w bardzo dobitny sposób na nowo przybliżył nam dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, ukazując je na tle życia i postawy Sł. Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Mocno dotarło do nas przesłanie Krucjaty jakim jest wewnętrzna wolność nie tylko „od …”, ale przede wszystkim „wolność do…”, z której rodzi się postawa wielkodusznej ofiary i służby innym. To spotkanie zaowocowało podpisaniem trzech deklaracji KWC oraz odnowieniem zrozumienia bycia w tym dziele, przez osoby od dawna będącymi członkami Krucjaty.
Podczas rekolekcji czuliśmy wsparcie modlitewne tych, których wcześniej o nie prosiliśmy. Wdzięczni jesteśmy Siostrom Klaryskom – Kapucynkom z Brwinowa oraz Wspólnocie Sióstr Służebnic Bożego Miłosierdzia z Rybna za ich modlitwę. Ufamy, że ziarno Słowa Bożego i odkryte na nowo treści formacyjne dojrzewają w nas i zachęcają do podejmowania diakonii – służby w miejscu, które Jezus nam wskazuje. Podczas rekolekcji bowiem, jak wiele osób to podkreślało, poczuliśmy się prawdziwie wszczepieni w Krzew Winny – Chrystusa, który nas oczyszcza, byśmy mogli przynosić obfite owoce.
Cieszymy się także przeżyciami rekolekcyjnymi naszych dzieci. Ich zaangażowanie widoczne było szczególnie podczas Eucharystii, kiedy procesyjnie przynosiły do kaplicy wykonane pod opieką i z inspiracji Diakonii Wychowawczej prace plastyczne, korespondujące bardzo wyraźnie z czytaniami z Liturgii Słowa.
Pan błogosławił nam w czasie ORAR-u ładną pogodą (mimo, że nastąpiła zdecydowana zmiana, to w dzień wycieczki świeciło słońce, ale nie było gorąco) oraz pięknymi widokami (które można było podziwiać w czasie popołudniowych spacerków – nieraz bardzo ambitnych). Udało się „wyprodukować” i odtworzyć wszystkie prezentacje, a w czasie pogodnych wieczorów wspólnototwórcze zabawy zbliżały nas do siebie w rodzinach i całej oazie.
Panu, który nas ubogacał Swoimi darami – niech będzie chwała! A wszystkim ludziom, których dobroci doświadczyliśmy dzięki uczestnictwu w rekolekcjach ORAR II w Bystrej – dziękujemy.
Agnieszka i Janusz Grzybowscy
para prowadząca
