„Patrzcie, jak oni się miłują!”
W dniach 22-28.01.2012 w pięknie położonej wśród gór „pszczelarskiej stolicy Polski” wiosce Kamianna k. Krynicy Zdrój przeżywaliśmy rekolekcje ORAR II. Prowadził je ks. Henryk Bartuszek – proboszcz parafii p.w. Św. Jakuba w Warszawie i moderator Diecezjalnej Diakonii Wyzwolenia AW, animatorami byli Dorota i Marek Grzechocińscy, Basia i Radek Skrzyńscy oraz Ania i Wojtek Wlaźnik (pełniący też posługę w diakonii muzycznej), a parą prowadzącą – niżej podpisani. W rekolekcjach brało udział 14 małżeństw z kręgów DK archidiecezji warszawskiej. Nad dziećmi opiekę sprawowała twórcza i cierpliwa diakonia wychowawcza, prowadzona przez Anetę i Michała Zielińskich, z pomocą Marysi Sadurskiej, a także młodzieży: Lidki Średnickiej oraz Kasi i Ani Kujawskich.
Tematyka rekolekcji ORAR II skupia się wokół posługi pary animatorskiej w Domowym Kościele: w rodzinie, w kręgu, w parafii… W kolejnych dniach przekonywaliśmy się, że posługa animatorów to prawdziwe powołanie, w którym przede wszystkim możemy odkryć szansę wzrostu dla małżeństwa i rodziny. Usłyszeliśmy wiele słów zapewniających nas o obecności i pomocy Pana w tej posłudze, który nigdy nie zostawia nas samych.
Podczas konferencji i spotkań w kręgu zastanawialiśmy się, jakimi cechami powinna charakteryzować się para animatorska oraz jaką ponosi odpowiedzialność za powierzone małżeństwa w kręgu – wszystko to w świetle zadań określonych w Zasadach Domowego Kościoła. Poruszyliśmy również temat duchowości małżeńskiej, drogi formacji proponowanej małżeństwom w Domowym Kościele, a także mówiliśmy o sposobach rozwiązywania ewentualnych kryzysowych sytuacji mogących występować w kręgu. Ksiądz Henryk omówił zagadnienia dotyczące roli kapłana w kręgach DK.
Ważnym wydarzeniem rekolekcyjnym były odwiedziny pań z Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła pełniących posługę w Centralnej Diakonii Wyzwolenia – Kasi Owczarek oraz Ani Dębskiej. Kasia i Ania poprowadziły spotkanie na temat Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, cierpliwie tłumacząc to, czego nie rozumieliśmy i prostując wiele mitów dotyczących KWC. Rozmowy trwały do późna wieczorem.
Aktywnie spędzaliśmy czas wolny przeznaczony dla rodzin. Bezpośrednia bliskość stoku narciarskiego i znakomite warunki pogodowe sprawiły, że wielu z uczestników oddawało się w tym czasie „białemu szaleństwu”.
Dzieci również przeżywały wspaniały czas – tak bardzo polubiły się wzajemnie oraz z ciociami i wujkami, że nie chciały wyjeżdżać, a pożegnaniom towarzyszyły łzy oraz obietnice porekolekcyjnych spotkań.
Podczas rekolekcji ORAR II w Kamiannej doświadczyliśmy prawdziwej wspólnoty, pełnej radości, życzliwości, wzajemnego szacunku i troski o siebie. To był bardzo dobry czas. Wiele małżeństw podczas Godziny Świadectw podkreślało poczucie Bożej opieki i obecności właśnie we wspólnocie, podczas dialogu i modlitwy małżonków przed Najświętszym Sakramentem.
Bardzo dziękujemy pracownikom Domu Pszczelarza, w którym mieszkaliśmy, za ogromną życzliwość i wychodzenie naprzeciw naszym wszystkim rekolekcyjnym oczekiwaniom i potrzebom.
Przy okazji pożegnania, z ust Pań pracujących w Domu Pszczelarza padły dla nas, chrześcijańskich małżeństw bardzo ważne słowa, że w oczach pracowników „Domu Pszczelarza” nie byliśmy zwykłą grupą. Obserwując nas w codziennych sytuacjach, widziano kochające się rodziny, pomagające sobie nawzajem i rozmodlone. Ważne było to, że realizując w praktyce swoje powołanie małżonków i rodziców, i tak naprawdę nie robiąc nic szczególnego… zostaliśmy przez otoczenie odebrani w taki sposób. Niezwykła jest siła świadectwa prostego życia.
Chwała Panu!
Monika i Radek Galbarczyk
para prowadząca
świadectwo Moniki i Błażeja Chodarcewiczów ==>>
świadectwo Agnieszki i Michała Szczęsnych ==>>
świadectwo Agnieszki i Mariusza Powęskich ==>>
zdjęcia Moniki i Błażeja Chodarcewiczów ==>>
zdjęcia Moniki i Marcina Kłykocińskich ==>>
zdjęcia Moniki i Radka Galbarczyków ==>>
