Kiedy w zakładce „Rekolekcje śródroczne” na stronie DKAW pojawił się wpis o możliwości uczestniczenia w ORAR II st. w Kaniach Helenowskich, do naszej skrzynki mailowej zaczęły nadchodzić zgłoszenia od chętnych do wzięcia udziału w tych rekolekcjach. Lista dość szybko się zapełniła, powstała nawet spora lista rezerwowa… i wszystko byłoby w porządku, gdyby nie fakt, że oprócz miejsca rekolekcji i chętnych dwóch par animatorskich nie znaliśmy jeszcze ani nazwiska księdza moderatora, ani nie mieliśmy nikogo do posługi w diakonii wychowawczej.
Ale jak zwykle, Pan Bóg zatroszczył się o wszystko!
Na rekolekcje przyjechało 15 małżeństw – reprezentantów prawie wszystkich rejonów Domowego Kościoła Archidiecezji Warszawskiej. Naszym moderatorem został ksiądz Andrzej Pawlak, który z zaangażowaniem i odpowiedzialnością za Słowo, był dla nas wszystkich świadkiem Jezusa, zakorzenionym w Ruchu Światło – Życie. Animatorami pierwszego z trzech kręgów zostali: Ewa i Andrzej Chmielniakowie – łączący profesjonalnie bycie parą animatorską z posługą diakonii muzycznej. W drugim kręgu parą animatorską byli Janeczka i Piotr Matwiejowie. Natomiast trzeci krąg animowali Agnieszka i Artur Sejdowie. Mogliśmy wszyscy doświadczyć działania Ducha Świętego w ich chętnej posłudze, dzieleniu się doświadczeniem na spotkaniach w kręgach, podczas pełnienia dyżurów czy głoszenia konferencji.
Wielkim znakiem od Pana Boga była posługa diakonii wychowawczej. Dziękujemy Panu szczególnie za Marysię Sadurską, która o propozycji pokierowania diakonią dowiedziała się na dwa dni przed rekolekcjami i chętnie odpowiedziała „tak” na to wezwanie. Do pomocy (również prawie w ostatniej chwili) znalazły się jeszcze inne, gotowe do pracy z dziećmi, osoby. Sylwia Papis – stypendystka Fundacji Dzieła Nowego Tysiąclecia, która przyjechała do nas aż z Krakowa (bo najpierw się zgłosiła, a dopiero później dowiedziała się jak daleko ma jechać). Nasza najstarsza córka – Magda Grzybowska i mój (Agnieszki) chrześniak – Karol Spodar oraz córka naszych animatorów muzycznych – Marta Chmielniak. A było się kim zajmować, ponieważ w rekolekcjach uczestniczyło 21 dzieciaków. Wszystkim osobom z diakonii Wychowawczej, która sprawdziła się bardzo dobrze – składamy gorące Bóg zapłać!
Treści ORAR II dotyczą przede wszystkim posługi pary animatorskiej w kręgu. Podczas rekolekcji uświadamialiśmy sobie jak ważna dla tej posługi jest nasza osobista i małżeńska świętość, którą odkrywamy i realizujemy poprzez bliskość z Panem podczas codziennego Namiotu Spotkania. Mieliśmy okazję do osobistej modlitwy rano i wieczorem, kiedy w kaplicy był wystawiony Najświętszy Sakrament, a także w innych dogodnych chwilach dnia.
Ważnym momentem rekolekcji dla wszystkich uczestników była nocna modlitwa małżeńska – adoracja i czuwanie przed ukrytym w monstrancji Jezusem. Jak zwykle doświadczyliśmy wtedy niezwykłej bliskości i jedności – z Nim i w małżeństwie! Podobne skutki wywołał czas dialogu małżeńskiego, kiedy mieliśmy okazję szczerze porozmawiać w obecności Pana o naszym zaangażowaniu jako para odpowiedzialna w DK. Każdego dnia również przeżywaliśmy Eucharystię, podczas której Słowo Boże głoszone przez ks. Andrzeja ubogacało nas i jeszcze bardziej pogłębiało tematykę ORAR-u.
Podczas konferencji prześledziliśmy jaka jest struktura Domowego Kościoła i jak formacja, w której bierzemy udział wpisuje się w formację proponowaną nam przez Ruch Światło – Życie. Przypomnieliśmy sobie jak wzorcowo powinno przebiegać spotkanie kręgu, jaka jest rola i zadania animatorów oraz ugruntowaliśmy się w przekonaniu, jak istotną rolę w dojrzewaniu do zadań nam stawianych pełnią zobowiązania DK. Dla wielu małżeństw istotnym było zaznaczenie, że oprócz tego, że podejmujemy posługę pary animatorskiej w kręgu, to przede wszystkim i od początku jesteśmy animatorami dla swojego współmałżonka i dzieci – czyli animatorami swojej rodziny.
Dopełnieniem konferencji i spotkań w kręgach stały się pogodne wieczory. Ich program, wcześniej przemyślany i przygotowany, pozwalał na chwile wspólnej zabawy z dziećmi, integracji, śpiewu i wzruszeń. Szczególnie utkwił nam w pamięci czas wypełniony wspólnym śpiewem pieśni patriotycznych związanych z obchodzonym 11 listopada Świętem Niepodległości. Dzieci włączyły się w uświetnienie tej uroczystości rozdając przygotowane wcześniej kotyliony.
W czasie rekolekcji mieliśmy okazję usłyszeć świadectwo Eli z Diakonii Wyzwolenia, na temat Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Nasze rekolekcje odwiedziła także nasza para diecezjalna – Monika i Radek Galbarczykowie, którzy nie tylko razem się z nami radowali się w czasie Wieczornicy Patriotycznej, ale także podczas wcześniej przewidzianego w programie czasu na zadawanie pytań, podzielili się z nami doświadczeniem oraz zachęcali do podejmowania diakonii.
Czas Oazy Rekolekcyjnej Animatorów Rodzin II st. w Kaniach stał się okazją do ponownego zbliżenia się do Pana, który sam powołuje nas do swojej służby, ale także do odnowienia jedności w małżeństwie i do budowania wspólnoty, w której równi służą równym. Mogliśmy tego doświadczyć pełniąc dyżur gospodarczy (zmywanie i sprzątanie po posiłkach), pogodnie znosząc pewne niedogodności związane z małą ilością miejsca w sali konferencyjnej, czy godząc się na brak np. łazienek w pokojach.
Za cały ten czas Bogu niech będą dzięki!
Agnieszka i Janusz Grzybowscy
para prowadząca
