Moi Drodzy,
zakończyliśmy czas Narodzenia Pańskiego przez świętowanie Objawienia Pańskiego, które nawiązuje do trzech wydarzeń: pokłonu trzech mędrców, chrztu Jezusa w Jordanie i cudu w Kanie Galilejskiej (w ostatnią niedzielę 17 stycznia 2016 czytana była perykopa ewangeliczna o weselu w Kanie Galilejskiej). W Niedzielę Chrztu Pańskiego Ruch Światło-Życie Archidiecezji Warszawskiej uczestniczył w Eucharystii pod przewodnictwem naszego biskupa Księdza Kardynała Kazimierza Nycza. Dziękuję wszystkim, którzy byli w katedrze. Ci, którzy nie byli, mają szansę za rok uczestniczyć w tym spotkaniu. A warto, ponieważ można przeżyć spotkanie, które jest szczególnym doświadczeniem komunii wertykalnej i horyzontalnej, czyli szczególnej jedności z Bogiem i braćmi. Eucharystia pod przewodnictwem biskupa to doświadczenie Kościoła lokalnego, który jest sakramentem komunii. Dodatkowo nasz biskup Ksiądz Kardynał wskazuje nam zadanie, do którego nas posyła.
W tym roku Ksiądz Kardynał wskazał na dwie sprawy jako szczególne zadania dla Domowego Kościoła. Zauważając „nadreprezentację Domowego Kościoła”, wyraził nadzieję, że za jakiś czas młodzież w Ruchu Światło-Życie będzie liczniejsza dzięki dzieciom z rodzin DK. Te słowa wskazują na potrzebę refleksji nad katechumenatem rodzinnym. Rodzi się pytanie: co robić, jak wychowywać dzieci w DK, aby Ruch Światło-Życie był ich drogą wzrostu i głębszego wchodzenia w Kościół jako komunię?
Ważne w tym temacie jest pamiętanie o tym, na co zwracał uwagę ks. Franciszek Blachnicki. Dziecko, wzrastając w rodzinie, uczy się życia od rodziców. Przychodzi jednak czas (12-14 lat) kiedy potrzebuje grupy rówieśniczej (to dlatego ks. Franciszek Blachnicki mówił, że od tego wieku dzieci powinny uczestniczyć w swoich rekolekcjach, a nie jeździć z rodzicami na rekolekcje DK). Wyraża się to przez tzw. okres buntu. Młody człowiek dorasta, szuka własnej tożsamości, odrębności. Osoba ze swojej natury jest indywiduum czyli pragnie decydować o sobie. Nic dziwnego więc, że dorastające dziecko pragnie „oderwać się” od rodziców, ponieważ odkrywa swoją indywidualność. Co wtedy powinni zrobić rodzice? Mogą upominać dziecko, strofować, mieć pretensje. Gorzej jak do tego dojdzie jeszcze wypominanie niewdzięczności (Tyle dla ciebie zrobiliśmy i robimy, a ty co? Nie masz za grosz wdzięczności? Jak ty się zachowujesz?). Nie doprowadzi to do niczego dobrego.
Młody człowiek szuka identyfikacji i dlatego „odsuwa się” od rodziców. Rodzina przestaje być jego środowiskiem życia, szuka grupy rówieśniczej. Co ma zrobić wtedy rodzic? Po pierwsze zaakceptować to. Taka jest kolej rzeczy. Dziecko kiedyś odejdzie od rodziców. To odchodzenie to proces, który trwa. Można się zżymać na to, co dzieje się z dzieckiem, można biernie przyglądać się temu procesowi, a można towarzyszyć dziecku, pomagając przejść ten okres. Akceptując ten czas i towarzysząc dziecku, można skierować je ku grupie rówieśniczej. Taką grupą jest grupa Ruchu Światło-Życie. Ksiądz Kardynał liczy, że tak się stanie, że dzieci z rodzin z DK będą w grupach Ruchu Światło-Życie. Jeśli dziecka nie skieruje się do grupy rówieśniczej, to ono samo znajdzie taką grupę, nie zawsze właściwą.
Drugie zadanie, jakie wyznaczył Ksiądz Kardynał małżeństwom z DK, to towarzyszenie innym małżeństwom, szczególnie młodym i takim, które przeżywają problemy. W Domowym Kościele w diecezji podejmowane są już powoli inicjatywy jak choćby: „Do tanga trzeba trojga”, ale ważne jest, aby każde małżeństwo z DK AW zadało sobie pytanie: czy mamy małżeństwo spoza DK, któremu towarzyszymy? To zadanie jest szczególnie aktualne wobec synodu o rodzinie oraz wielkiej liczby rozwodów.
Ksiądz Kardynał wspomniał jeszcze o 1050-tej rocznicy Chrztu Polski. To jest okazja, aby każdy z nas wrócił do własnego chrztu. Najpierw trzeba znać datę swojego chrztu, ale również swoje dzieci nauczyć, że to jest najważniejsza data w życiu każdego chrześcijanina. Oprócz znajomości daty ważne jest odnawianie swojego chrztu zwłaszcza podczas Wigilii Paschalnej. Przy okazji warto zadać sobie pytanie: czy byłem na Triduum Paschalnym w formie rekolekcji? Odnawianie chrztu pomaga żyć chrztem na co dzień.
I jeszcze sprawa Światowych Dni Młodzieży. Przyjąć młodzież ze świata w domach i pokazać im rodzinę katolicką, pokazać, że można tworzyć rodzinę pełną miłości, rodzinę trwałą, w której Bóg jest na pierwszym miejscu.
Zaczął się okres zwykły w roku liturgicznym, to znaczy okres wytrwałego podążania z Jezusem, aby realizować plan Ojca. To jest czas wytężonej pracy. Mamy wskazania Jezusa, wskazania Kościoła, a w nim Ruchu Światło-Życie oraz konkretne wskazania naszego biskupa. Teraz do dzieła!
ks. dr Andrzej Pawlak
moderator diecezjalny DK AW
