W dniach 9-11 września 2010 w Gościkowie-Paradyżu (diec. zielonogórsko-gorzowska) odbywało się Ogólnopolskie Podsumowanie pracy rocznej Domowego Kościoła, w którym brałem także udział wraz z parą diecezjalną DK AW Beatą i Jarkiem Bernatowiczami. Gościkowo, miejsce bardzo urokliwe. W budynkach dawnego klasztoru oo. Cystersów mieści się dziś Wyższe Seminarium Duchowne diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Towarzyszyła nam świadomość, że przebywamy w murach, które są przesiąknięte modlitwą wspólnotową, która rozbrzmiewała tam od XIII wieku. Na zewnątrz piękny ogród seminaryjny, który okazał się wspaniałym miejscem na spacer. (Więcej informacji można zaczerpnąć na stronie http://www.paradisus.pl) 
W tak pięknej scenerii przyszło nam przeżywać spotkanie w gronie odpowiedzialnych za DK w Polsce i za granicą (Ukraina, Słowacja, Niemcy). Przybyliśmy w piątek późnym wieczorem, więc tego dnia była już tylko krótka kolacja. W sobotę rano – jutrzni przewodniczył ks. Sławomir Wojciechowski, kapłan naszej archidiecezji, pracujący aktualnie w Carlsbergu, a od niedawna pełniący posługę moderatora krajowego DK w Niemczech. Idąc za Słowem Bożym z Jutrzni (Flp 2,14-15 „Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie.”) przestrzegł nas przed szemraniem, które wyrządza wielką szkodę wspólnocie.
Po Jutrzni i smacznym śniadaniu przyszedł czas na obrady. Wysłuchaliśmy konferencji ks. Marka Borowskiego – Moderatora Krajowego DK na temat wierności charyzmatowi światło-życie. Następnie Para Krajowa podzieliła się refleksjami i uwagami na temat „posługi pary diecezjalnej”.
Następny punkt programu to spotkania w filiach, a dla moderatorów spotkanie w kręgu kapłanów. Na spotkaniach tych omawiane były sprawy związane ze specyfiką posługi pary i moderatora diecezjalnego DK.
Po południu Eucharystii przewodniczył Paweł Socha, biskup pomocniczy diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Przyszłoroczny rok duszpasterski będzie przeżywany pod hasłem: „Kościół naszym domem.” Powołując się na ks. Jacka Salija ks. biskup stwierdził, że dom to rodzina, Ojczyzna i Kościół. Wszystkie te rzeczywistości przeżywają dzisiaj kryzys, chyba najbardziej rodzina. Zadaniem wierzących w Chrystusa jest troszczyć się o to, aby były one rzeczywiście miejscem, w którym człowiek czuje się bezpieczny, a takim jest dom.
Wieczorem udaliśmy się do Rokitna – sanktuarium maryjnego z obrazem Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej. Modlitwa przed obrazem oraz zwiedzanie sanktuarium uświadomiło nam szczególną obecność Maryi w tym miejscu oraz orędownictwo przed Synem. Sanktuarium jest miejscem żywej religijności maryjnej. Pielgrzymki piesze i autokarowe przybywają tam każdego tygodnia. Pielgrzymi piesi najczęściej przebywają drogę wyznaczoną stacjami Drogi Krzyżowej rozmieszczonymi między okolicznym polami. Miejsce jest bardzo sprzyjające do odpoczynku i modlitwy. Warto zatrzymać się tam w drodze na Zachód Europy. Więcej można przeczytać na stronie: http://www.rokitno.org/rokitno/
Niedzielę rozpoczęliśmy jak dzień wcześniej Namiotem Spotkania i Jutrznią. Na spotkaniu głównym natomiast Moderator Generalny Ruchu Światło-Życie (ks. Adam Wodarczyk) dzielił się swoimi refleksjami po oazie w Chinach. Podkreślał wielką otwartość chrześcijan w Chinach na charyzmat światło-życie. Przyszłość chrześcijaństwa wydaje się zależeć od ewangelizacji Chin. To tam mieszka, co 4 obywatel planety Ziemia. Pozostały czas wypełniła para krajowa swoimi wskazówkami dla par diecezjalnych, nie zabrakło też różnego rodzaju komunikatów i zaproszeń. 
Eucharystii wieńczącej spotkanie przewodniczył delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło-Życie ks. bp Adam Szal. Podkreślił jak wielkie znaczenie w Kościele ma troska o jedność i gotowość do przebaczenia. W czasie tej Eucharystii nowe pary diecezjalne przyjęły błogosławieństwo do posługi.
Czas Podsumowania to czas błogosławiony. Nie da się wszystkiego oddać w słowach – tym bardziej, że najważniejsze są zawsze spotkania z ludźmi. To one są największym bogactwem. A na podsumowaniu takich spotkań jest zawsze, co niemiara. W drodze powrotnej nie mogliśmy nie skorzystać z okazji, by zobaczyć pomnik Jezusa Chrystusa w Świebodzinie. Bogatsi w nowe przeżycia i doświadczenia powróciliśmy do domu.
Ks. Andrzej Pawlak
moderator diecezjalny DK AW
