Całkowicie JEGO dzieło

W Domowym Kościele jesteśmy ósmy rok. Pan Bóg dał nam taką łaskę i możliwość, że przez ten dość krótki czas zakończyliśmy formację podstawową. Wszystkie rekolekcje przeżywaliśmy w porze zimowej (taką mamy specyfikę pracy, jako sadownicy) i wszystkie z innymi diecezjami.
Para diecezjalna dostrzegła potrzebę rekolekcji w czasie ferii zimowych i zaproponowała nam poprowadzenie Oazy Rodzin l stopnia w Kiczorach, w dniach 13-28 stycznia 2024 roku.
Z jednej strony cieszyliśmy się, że będziemy mogli dzielić się tym, czym byliśmy obdarowywani przez całą własną formację, a z drugiej strony obawialiśmy się, że nie jesteśmy do tego zdolni. Po tygodniu przemyśleń i omadlania tej sprawy chcieliśmy odpowiedzieć, że to jeszcze nie ten czas.
Wtedy nadszedł niedzielny poranek. Piliśmy wspólnie kawę i słuchaliśmy komentarza do Słowa Bożego. Usłyszeliśmy jakby do nas wypowiedziane słowa: "Nikt nie robi wszystkiego, ale każdy robi to do czego jest wyposażony."
Potem poszliśmy na Eucharystię i wyciągnęliśmy ze słoja "Słowo dla mnie" tekst z Księgi Mądrości: "W ręku Boga i my, i nasze słowa, roztropność wszelka i umiejętność działania" [Mdr 7,16].

Czuliśmy że Pan nie odpuszcza. Postanowiliśmy po obiedzie zrobić dialog i wsłuchać się w to, czego chce od nas Pan. Otworzyliśmy Biblię na tym fragmencie:
"A kto dał człowiekowi usta? Kto sprawia, że ma on słuch przytępiony albo jest całkiem głuchy, że widzi, albo jest niewidomy? Czy nie ja Bóg? Idź zatem, Ja otworzę twoje usta i pouczę cię, co masz mówić." [Wj. 4,-10-11]
Wtedy byliśmy już pewni, że to Jego wola. Jako regułę życia podjęliśmy codzienną modlitwę w intencji rekolekcji aktem zawierzenia Jezusowi "Jezu, Ty się tym zajmij!" – o. Dolindo.
Przygotowania były krótkie (2 miesiące) i intensywne. Jak to zwykle bywa, było wiele przeciwności, ale dla Pana nie ma rzeczy niemożliwych.

Na rekolekcjach była nas mała wspólnota ludzi, ale wspaniale się uzupełniających, a Pan Jezus nas ubogacał i uzdalniał do działania. Zadbał też o wszystko. Nawet zamiast typowego Dnia Wspólnoty otrzymaliśmy w darze całodzienny pobyt na Kopiej Górce – w tym Mszę Świętą dla naszej Oazy przy grobie Założyciela, koncelebrowaną przez ks. Marka Sendka, moderatora generalnego, a także spotkanie z panią Dorotą Seweryn. Zaczerpnięcie charyzmatu u samego źródła szczególnie wybrzmiało potem na Godzinie Świadectw.

Dziękujemy Panu, że nas posłał! Dziękujemy wszystkim, którzy modlili się i pościli w intencji tych rekolekcji, a także wspierali nas na różne sposoby. Dziękujemy wszystkim, którzy przeżywali z nami OR l w Kiczorach.

Iza i Mariusz Katanowie
para prowadząca

PS. Dopiero po powrocie do domu poczuliśmy wielkie zmęczenie. I wtedy w czytaniach z dnia usłyszeliśmy: "Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco." [Mk 6,30]