Wszystkich nas bardzo mocno dotknęła pierwsza nauka na temat Miłości Bożej, zwłaszcza prezentacja wykrzywionych obrazów Boga, jakie nosimy w sobie. Bóg taki nie jest!
„bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać ale miłość moja nie odstąpi od ciebie [...] mówi Pan. ” (Iz 54,10) …
Ten fragment towarzyszył nam przez resztę rekolekcji… a nawet teraz „dźwięczy” nam w głowach (tu ukłony w kierunku Pawła i Sylwii – naszej diakonii muzycznej).
Drugi dzień, bardzo obfity w punkty programowe przyniósł wiele refleksji i Bożych wydarzeń. Szczególnie mocno dotarł do nas fakt, jak ciężko oddać naszą grzeszność Chrystusowi i tak w pełni Mu zaufać. Przeżyliśmy głęboko Nabożeństwo Pojednania, w czasie którego wspólnota modliła się za osoby przystępujące do sakramentu spowiedzi. Podczas Eucharystii świadomie podejmowaliśmy (czasem kolejny już raz) decyzję o całkowitym powierzeniu naszego życia Chrystusowi. Wieczorna modlitwa wstawiennicza o owoce Ducha Świętego dla każdego małżeństwa była dla nas wszystkich również bardzo głębokim doświadczeniem Jego działania we Wspólnocie.
Modlimy się wciąż, aby owoce tych rekolekcji były trwałe, o to aby Pan umacniał nas w naszych postanowieniach, aby nasza relacja z Nim była naprawdę żywa.
JEZUS PANEM!
Dziękujemy też Panu Bogu za posługę cioci Marty i wujka Michała Kęsków, dzięki którym obecność 19-tki dzieci nie utrudniała nam uczestnictwa w rekolekcjach. Chwała Panu za babcie, dziadków, ciocie i wujków, którzy opiekowali się naszymi dziećmi pozostawionymi w domach. Wiele osób prosiliśmy o modlitwę w intencji tych rekolekcji. Bóg zapłać Wszystkim!
To jest właśnie radość bycia we wspólnocie Kościoła!!!
Basia i Janusz Puzikowie
para prowadząca
 |
 |
