Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Mam na imię Tomasz i jestem klerykiem Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. W tym roku Pan Bóg pozwolił mi uczestniczyć w Oazie Rodzin II stopnia w Maniowach. Byłem jedną z osób zaangażowanych w Diakonię Wychowawczą. Do moich obowiązków należało zatem towarzyszenie dzieciom w czasie, kiedy ich rodzice przeżywali modlitwę i spotkania rekolekcyjne. Jednak Diakonia Wychowawcza to nie tylko opieka nad dziećmi. To również prowadzenie katechezy, to przebywanie z podopiecznymi i „bycie dla nich”. I właśnie dzięki temu mogłem uczyć się, co znaczy prowadzenie drugiego człowieka do Pana Boga.
Udział w diakonii był również wezwaniem do współtworzenia oazy. Cenne były zatem wieczorne spotkania w gronie animatorów, gdzie mogłem stawać się częścią małej wspólnoty i dzielić się własnymi spostrzeżeniami.
Oprócz nawiązywania kontaktu z dziećmi miałem możliwość uczestnictwa w spotkaniach formacyjnych Domowego Kościoła, na przykład: brałem udział w kręgu, w celebracji Słowa; wraz z innymi mogłem trwać przed Najświętszym Sakramentem i wyruszyć ku przeżyciu Paschy. Były to momenty, w których w sposób szczególny stawałem się uczestnikiem rekolekcji – mogłem słuchać, modlić się i współtworzyć wspólnotę.
Dobrze, że brałem udział w tych rekolekcjach.
Dobrze, że mogłem pomóc innym w przeżywaniu tego szczególnego czasu.
Dobrze, że spotkałem się z Kościołem, który pragnie kroczyć ku Zbawicielowi.
Chwała Panu!
kleryk Tomasz
WMSD Warszawa
