OR II Wisła, 30.07.-15.08.2011 – relacja Izy i Wicka Pipków

Bóg z nami – to właśnie zawołanie we wspaniały sposób oddaje rzeczywistość sakramentalną, którą było nam dane odkrywać i przeżywać podczas Oazy Rekolekcyjnej II stopnia w Wiśle. W III turnusie Pan Bóg zaprosił do uczestnictwa w OR w sumie 77 osób przede wszystkim z Archidiecezji Warszawskiej, ale też diecezji warszawsko-praskiej, gdańskiej i tarnowskiej. Rekolekcje prowadził O. Honorat Wałczyk, od lat współpracujący z nami Misjonarz z Mariannhill z Czeladzi. Towarzyszyła nam zaangażowana, wspaniała Diakonia Wychowawcza, pozwalająca rodzicom w spokoju przeżywać zadane treści. A było ich wiele…

Już od początku oazy odkrywaliśmy nasze słabości i niewole po to, byśmy wiedzieli, co zostawić w Egipcie. Nasze AMEN wypowiedziane świadomie IV dnia było zgodą na pójście Jego drogą. Kolejne dni przygotowywały nas do Exodusu. Pokonywane w ciemnościach uliczne zakamarki Wisły, wejście w las i zdobywanie szczytu symbolicznie pokazało nasze wychodzenie z niewoli, po to by u źródła – symbolicznego Morza Czerwonego – osobiście odnowić przyrzeczenia chrzcielne i razem z narodem wybranym zaśpiewać: „Hosanna, On z niewoli zła swój lud wyzwala”. Eucharystia rezurekcyjna sprawowana o świcie na szczycie góry była wielkim dziękczynieniem za Jego opiekę, tak bardzo widoczną w otaczających nas obłokach.

I Dzień Wspólnoty w Koniakowie, gdzie spotkaliśmy się z żywym Kościołem: innymi wspólnotami, podobnie jak my przeżywającymi swoje rekolekcje. Tam radośnie wybrzmiała nasza piosenka oazy: „Będę śpiewał na cześć Pana, który dobrem nasyca mnie”.

Odkrywaliśmy obecność Boga w sakramentach. Codzienna Eucharystia pozwalała nam osobiście doświadczać Jego obecności, przenosząc nas w świętą rzeczywistość. Każdy sakrament daje nam taką łaskę. Rozmawialiśmy też o tym, w jaki sposób na codzień i od święta, w naszych rodzinach żyć miłością Bożą. Chcemy wprowadzać odpowiednie zwyczaje i tradycje rodzinne, aby przypominały nam pośród codzinnych trosk, jakie miejsce zajmuje w naszym życiu Bóg.

Dziękujemy Bogu za ten czas, za wszystkie słowa, które w tym czasie do nas skierował na Namiocie Spotkania, poprzez innych ludzi, na konferencjach, spotkaniach kręgu, na modlitwie. Wierzymy, że te rekolekcje przemienią nasze małżeństwa, rodziny, kręgi, a przede wszystkim nas samych. I choć dla większości z nas rozpoczął się czas pustyni, to jesteśmy przygotowani, by ją przeżyć. Codziennie prosimy o te owoce za wstawiennictwem Ojca Blachnickiego, którym posłużył się Pan Bóg przygotowując program oazy, toteż m.in. za Jego przyczyną realizujemy hasło tegorocznej Oazy Żywego Kościoła: Słuchać Pana w Kościele.

Iza i Wicek Pipka

para prowadząca

or2 wisa7 or2 wisa1
or2 wisa4 or2 wisa8
or2 wisa2 or2 wisa6
or2 wisa3 or2 wisa5

OR II Wisła, 30.07.-15.08.2011 – świadectwo Mateusza Kaczmarka