Kilka dni temu rozpoczął się Wielki Post. Dla wszystkich katolików jest to okres bardzo ważny i warto potraktować zalecenia Kościoła na ten czas ze szczególną starannością. Wszystko dlatego, że nasza radość ze zmartwychwstania pańskiego, jest wprost zależna od tego jak przeżyjemy czas 40 dni pokuty. Dlatego też słowo na ten czas skierował do nas moderator diecezjalny DK AW ks. Andrzej Pawlak.
Moi Drodzy,
Chcę podzielić się kilkoma refleksjami w związku z rozpoczętym Wielkim Postem. To czas przygotowania paschalnego. Pascha to – co roku – odnowa chrztu. Przygotowujemy się więc w Wielkim Poście do odnowy Chrztu Świętego. Chrzest to zanurzenie w tajemnicę męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Chrystus umiera, ale żyje, a ponadto Jego śmierć jest dla nas źródłem życia. Chrześcijanin, czyli człowiek Chrystusowy umiera więc po to, aby żyć. Umiera przede wszystkim dla grzechu, dla własnych namiętności. Umiera, czyli traci życie, ale traci to życie, oddając je w ręce Boga Ojca. Droga do życia wiedzie przez śmierć. To jest pierwsze zadanie w Wielkim Poście – umrzeć. Do śmierci prowadzi post.
Ale trzeba pamiętać, że źródłem życia jest Bóg. Drugie więc zadanie obok śmierci to zwrócenie się ku źródłu życia, czerpanie z tego źródła. Jak Samarytanka. Przyjściem do źródła jest modlitwa.
I wreszcie trzecia sprawa – dzielenie się życiem. Życia nie można zatrzymać dla siebie. Kto chce zachować swoje życie, traci je. Czerpanie ze źródła życia, aby dawać innym, to jest jałmużna, czyli inaczej agape – caritas.
Niech te kilka zdań wystarczy. Życzę wszystkim owocnego czasu Wielkiego Postu.
ks. Andrzej Pawlak
moderator diecezjalny DK AW
Ruchu Światło-Życie
