W sierpniu 2009 w Centralnym Domu Rekolekcyjnym DK w Krościenku odbyły się rekolekcje dla małżeństw podejmujących posługę w Domowym Kościele. Były to trzy serie rekolekcji: Sesja o pilotowaniu nowych kręgów oraz Oazy Rekolekcyjne Diakonii Rekolekcji I i II stopnia.
Uczestniczyliśmy w ORDR II stopnia, które zorganizowała Centralna Diakonia Domowego Kościoła dla małżeństw przygotowujących się do prowadzenia rekolekcji DK. Małżeństwa przyjechały z całej Polski oraz jedno małżeństwo ze Słowacji. Był z nami ks. Moderator DK Andrzej Wachowicz, który na zakończenie każdej Eucharystii błogosławił dzieci modląc się o rozpoznanie przez nie drogi życia. W czasie rekolekcji dziękowaliśmy Bogu za 25-ty rok posługi Eli Kozyry w Sekretariacie DK.
W kolejnych dniach rekolekcji poznawaliśmy wizję drogi poszczególnych stopni rekolekcji formacyjnych Domowego Kościoła czyli Oazy Rodzin I stopnia, II stopnia, III stopnia oraz rekolekcji ewangelizacyjnych, ORAR-ów i sesji tematycznych, aby najpierw samemu doświadczyć, przeżyć i zrozumieć cel rekolekcji, i powrócić do Źródła, by nauczyć się pomagać uczestnikom rekolekcji przechodzić drogę odnowy wewnętrznej.
Pierwszego dnia przeżywaliśmy treści Oazy Nowego Życia I stopnia, która przygotowuje uczestników do ewangelizacji własnych rodzin. Staje się to możliwe dzięki zatrzymaniu się nad JA i osobistym odnalezieniu się w planach Bożych, w doświadczeniu Bożej miłości i oddaniu swoich słabości i grzechów Chrystusowi, który od nich zbawia. Najważniejszym Wydarzeniem tego dnia było spotkanie z Jezusem Eucharystycznym i przyjęcie Go w Komunii Świętej jako osobistego Pana i Zbawiciela. Jezus wkraczając w moje życie, w życie mojego współmałżonka i mojej rodziny przemienia je i uzdalnia do stawania się Nowym Człowiekiem.
W drugim dniu rekolekcji pochylaliśmy się nad treściami Oazy Rodzin II stopnia, na której odkrywamy Boga, który działa i wzywa człowieka do działania w dialogu ze Sobą. Na OR II stopnia uczymy się rozpoznawać znaki sakramentalne, które mają swoje źródło w historii zbawienia i poznajemy piękno Liturgii. Najważniejszym Wydarzeniem tego dnia było odnowienie łaski sakramentu Chrztu Świętego, który uzdalnia nas do bycia w świecie, ale nie ze świata. Sakrament Chrztu Świętego podobnie jak Pascha Izraelitów zapowiadająca Paschę Jezusa „przeprowadza nas ze śmierci do życia” 1J3,14. Dzień zakończyliśmy niezapomnianymi Nieszporami przy grobie ks. Franciszka Blachnickiego – kapłana wiary konsekwentnej, podczas których w niepowtarzalny sposób zaśpiewaliśmy Magnificat bardzo płynnie przechodząc w Benedictus. Tę modlitwę będziemy długo pamiętać J.
Trzeciego dnia rekolekcji rozważaliśmy tajemnicę Kościoła, która w Oazie III stopnia dokonuje się na pięciu drogach mystagogii czyli wprowadzania uczestników w rzeczywistość zbawczą Kościoła. Program oazy III stopnia ks. Franciszek Blachnicki przygotował w odpowiedzi na zaproszenie Jana Pawła II do zorganizowania oazy w Rzymie. Pierwsza taka oaza odbyła się w 1979 roku, a w sierpniu 2009 roku poprzez Operację Rzym świętowaliśmy w Ruchu jej 30-tą rocznicę. Tego dnia odkrywaliśmy prawdę, że jesteśmy użyteczni w Kościele gdy się modlimy i odpowiadamy „TAK” Jezusowi gdy miłujemy.
Dla nas małżonków bardzo budujący był krótki dialog małżeński, który na Oazie III stopnia codziennie poprzedza rozmowę w małej grupie i uczy budowania Kościoła najpierw w małżeństwie i rodzinie, a potem we wspólnocie.
Czwartego dnia rekolekcji otrzymaliśmy lekcję służby od samego Mistrza. Stanął przed nami Chrystus Sługa, aby umyć nam nogi. Tego dnia omawialiśmy cel i program krótkich rekolekcji: rekolekcji ewangelizacyjnych, rekolekcji dla animatorów oraz sesji tematycznych. Poznaliśmy czym charakteryzują się rekolekcje ewangelizacyjne, jak je organizować i prowadzić. Dowiedzieliśmy się, że na ORAR-y początkowo przyjeżdżały małżeństwa bez dzieci, dlatego pierwotnie program i przebieg tych rekolekcji był intensywny. Uświadomiliśmy sobie, że rekolekcje nie są szkoleniem – przekazem informacji, ale ich zasadniczą metodą jest przeżycie i wychowanie – potrzebny jest na to czas, dlatego nie jest zasadne organizowanie ORARów, krótszych niż 4 dni. Obecnie w większości rekolekcji uczestniczą małżeństwa z dziećmi, dlatego ważnym punktem programu rekolekcyjnego DK jest czas dla rodziny przeznaczany na rodzinne wyprawy, podczas których przeżycia dzieci i rodziców stają się treścią ich rozmów, wzajemnego zbudowania, realizowania przez rodzinę w praktyce katechumenatu rodzinnego. Tego dnia mieliśmy dłuższy czas dla rodziny, który jedni wykorzystali na spływ Dunajcem, inni na kąpiel w ciepłych źródłach lub wyprawę w góry. Pełni wrażeń wróciliśmy na kolację, po której jako mąż i żona stawaliśmy w obecności Chrystusa Eucharystycznego na modlitwie.
W dniu Rozesłania Słowo Boże postawiło nas wobec wyboru za Kim chcemy iść, czy potrafimy zaufać Jezusowi do końca w tym co mówi? J6,54.60-69. Usłyszeliśmy Piotrowe wyznanie: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego.” Moderator Generalny ks. Adam Wodarczyk, który nas odwiedził przypomniał znane fakty, że na pierwszych stopniach formacji jest najwięcej uczestników, im dalej idziemy tym Słowa Jezusa stają się trudniejsze do przyjęcia i ludzie wykruszają się. Zwracając się do dzieci ks. Moderator potwierdził, że wybór sakramentu małżeństwa przez rodziców był najlepszy z możliwych, na potwierdzenie czego podczas Eucharystii w obecności dzieci i wspólnoty z radością odnowiliśmy przysięgę małżeńską.
Umocnieni w powołaniu i ubogaceni darem wspólnoty po Agapie rozjechaliśmy się do domów, aby podzielić się z bliskimi dobrem, którego doświadczyliśmy podczas rekolekcji.
Elżbieta i Mirosław Wrotek
