Relacja ze Spotkania dla par pilotujących

Już na początku spotkania (6 marca 2010, Józefosław) przeżyliśmy radosną niespodziankę, kiedy zebrało się nas ponad trzydzieści osób i trzeba było nawet dostawić krzeseł. W czasie zawiązania wspólnoty okazało się, że oprócz aktualnych par pilotujących przybyło sporo osób, które rozważają podjęcie tej posługi, bo – jak ktoś pięknie to określił – dobija się o to Duch Święty.
 
Tematem tego spotkania było ZAWIĄZANIE KRĘGU I OBECNOŚĆ DOMOWEGO KOŚCIOŁA W PARAFII. Zgodnie z zamysłem nowej pary diecezjalnej, najbliższe spotkania pilotów mają być poświęcone kolejnym etapom pilotażu.

W części konferencyjnej, zaczęliśmy od kwestii metod zachęcania małżeństw do włączenia się do kręgów DK. Obecny czas jest w tym względzie szczególnie sprzyjający, bo „jedynym priorytetem duszpasterskim” w tym roku kościelnym jest „ożywienie Ruchu Światło-Życie w naszej archidiecezji, zarówno na poziomie młodzieżowym, jak i rodzin w Domowym Kościele” (z listu Ks. Abp Kazimierza Nycza do wszystkich księży, grudzień 2009). Bardzo skuteczną formą jest indywidualne zachęcanie znajomych małżeństw do DK. Są kręgi, które powstały w wyniku rozmów z małżeństwami na placu zabaw, z innymi rodzicami w szkole lub nawet „zaczepiania” małżeństw po mszy świętej. Bardzo dobrą okazją jest też przygotowanie do I Komunii Świętej, a dla księży – wizyty po kolędzie. Coraz więcej małżeństw trafia też obecnie do DK w naturalny sposób po formacji młodzieżowej. Oprócz tych wszystkich sposobów, dopracowaliśmy się również bardziej sformalizowanej procedury tworzenia nowych kręgów:

  1. Uzgodnienie możliwości powstania kręgu z ks. Proboszczem oraz parą rejonową
  2. Przygotowania pary pilotującej przed spotkaniem (wzór ulotki do pobrania tutaj )
  3. Eucharystia + spotkanie informacyjne dla chętnych

Jednak musimy zawsze pamiętać, że do nas należy jedynie proponowanie i zachęcanie, a to, czy krąg rzeczywiście powstanie zależy już od wolnej woli innych ludzi i tajemnicy Bożego działania w sercach ludzkich.

W drugiej części konferencji zajęliśmy się niezwykle ważną kwestią, jaką jest obecność DK w parafii, która powinna być budowana od samego początku istnienia kręgu.

Ks. Jarosław Stolarczyk, który pomagał w powstaniu kilku kręgów DK, zwrócił uwagę na kwestie istotne z punktu widzenia opiekunów duchowych kręgów. Zachęcał do uzgadniania z księżmi ich roli na spotkaniu, gdyż wielu kapłanów jest bardzo chętnych, ale ich wiedza o DK jest czasem niewielka. Podkreślił też, że nawet, jeżeli kręgiem opiekuje się wikariusz, to kluczowy jest kontakt z ks. proboszczem i odpowiadanie na jego prośby i oczekiwania, bo „wikariusze przychodzą i odchodzą”. Ważne jest też podkreślanie, że DK nie jest ruchem wyłącznie dla młodych małżeństw (jak błędnie myślą niekiedy niektórzy proboszczowie), lecz dla małżeństw sakramentalnych w każdym wieku.

Po konferencji nastąpiło dzielenie się w grupach, podsumowanie i nastał czas agapy, która była też okazją do zadawania indywidualnych pytań.

Dziękujemy wszystkim, którzy ofiarowali swój czas, aby przybyć na spotkanie. Nasz Ruch ma przed sobą przyszłość, skoro są chętni do podjęcia się pilotażu. Potrzeby są jednak obecnie ogromne, wiec niech ich przykład zachęci też innych. A poza wszystkim, nasz Pan nie powołuje zdolnych, lecz uzdalnia powołanych.

Ania i Janek Mickiewiczowie