Pierwsze w tym roku pracy formacyjnej spotkanie dla par pilotujących odbyło się w sobotnie przedpołudnie 15 listopada 2014 w ursynowskiej Parafii Wniebowstąpienia Pańskiego przy al. KEN. Mimo chłodnej, jesiennej aury, frekwencja była imponująca.
Chociaż z niektórych par mogło się na spotkaniu pojawić tylko jedno z małżonków, w sumie na sali było reprezentowanych 26 małżeństw posługujących jako pary pilotujące. Prowadzącymi byli Kasia i Piotr Czublunowie, a jako goście specjalni uczestniczyli w tym spotkaniu Monika i Radek Galbarczykowie, para diecezjalna DK AW.
Konferencja
Rozpoczęliśmy od konferencji pod roboczym tytułem „Czy leci z nami pilot, czyli jak przeprowadzić nowe małżeństwa przez czas pilotażu?”, którą wygłosił Piotr Czublun. Podkreślał wagę wierności charyzmatowi DK na etapie pilotażu. „Kręgi będą takie, jak my je wypilotujemy” – mówił Piotr na wstępie. Dlatego zawsze podstawą nowych kręgów jest chrześcijańska postawa świadectwa ich par pilotujących, które realizują powszechne powołanie chrześcijańskie do ewangelizacji.
Każdy z nas ma jakieś dary i talenty od Ducha Św., które powinien w posłudze wykorzystywać, ale powinniśmy zawsze być transparentni w ukazywaniu przez naszą posługę Chrystusa jako źródła i celu życia chrześcijańskiego. Jeśli w życiu pilota Chrystus nie stoi na pierwszym miejscu, jego postawa służby nigdy nie będzie autentyczna. Osobista przyjaźń pilotujących z Jezusem jest fundamentem dobrego pilotażu. Nie budujemy bowiem nowego kręgu na sobie i największym nawet swoim własnym zaangażowaniu, lecz na Chrystusie. To On jest spoiwem nowej wspólnoty powierzonego nam kręgu. Niezastąpiona jest rola świadectwa dawnego własnym życiem przez parę pilotującą. Powinniśmy być ludźmi zaangażowanymi w służbę liturgiczną i życie parafii. Niezbędna jest nasza nieustanna modlitwa za powierzone nam małżeństwa oraz o siły dla nas samych, by być dobrymi świadkami Miłości Boga.
W drugiej części konferencji Piotr mówił o sposobach zachęcania nowych małżeństw do przyjścia na pierwsze spotkanie, a następnie o zasadach, według których powinno być ono zorganizowane. Przekazał nam wiele konkretnych, praktycznych wskazówek, m.in. o konieczności podkreślania na początku pilotażu, że Domowy Kościół to gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie i o wadze spotkań organizacyjnych z kapłanem opiekującym się nowym kręgiem, zwłaszcza w sytuacji, gdy on także dopiero rozpoczyna posługę dla Ruchu.
Podzielmy się
Kolejnym punktem programu było spotkanie w pięciu grupach dzielenia, podczas których rozważaliśmy fragment listu św. Pawła do Rzymian (Rz 1, 16-17) o mocy życia wiarą w Chrystusa.
Zadaliśmy sobie także wszyscy pytanie: „Jak zbudować wspólnotę w nowo tworzonym kręgu?”. Potem grupy dzielenia przeszły, aby rozgrzać się gorącą kawą i herbatą oraz wzmocnić słodką przekąską.
Owocami dyskusji w małych grupach mogliśmy się podzielić w części podsumowującej, poprzedzonej wspólnym odmówieniem modlitwy Anioł Pański. Wszystkie grupy dzielenia relacjonowały swoje pomysły, a wśród nich znowu najważniejszą okazała się myśl, że nasza nowa wspólnota ma być budowana na Chrystusie. Podkreślaliśmy także wagę wrażliwości i delikatności pary animatorskiej, uczulonej na indywidualne sytuacje małżeństw w kręgu, takie jak np. bezdzietność. Niebagatelną rolą pilotów jest regularne zachęcanie do uczestnictwa w rekolekcjach ewangelizacyjnych, które można wzmocnić wybraniem się na nie wspólnie z całym lub większością nowo zawiązującego się kręgu. Okazało się, że ważne dla budowania wspólnoty jest także inicjowanie spotkań pozaformacyjnych, np. na wspólne śpiewanie kolęd, oglądanie wartościowych filmów czy ognisko. Para pilotująca powinna otaczać swój młody krąg miłością, nigdy nie przyjmować postawy władczej i autorytarnej. Ważna jest też szczerość i autentyczność, nie odgrywanie ról. Nie do przecenienia jest także rola kierownictwa duchowego kapłana.
Nasze spotkanie zakończyliśmy wspólną modlitwą dziękczynienia, uwielbienia i próśb. Nie zabrakło śpiewanych z mocą pieśni przy akompaniamencie gitary prowadzącego spotkania Piotra Czubluna.
Wszyscy opuszczaliśmy ursynowską parafię zbudowani i ubogaceni. Nawet ci, którzy mają już za sobą doświadczenia pilotażu, odnaleźli dla siebie nowe treści, a także duchowe umocnienie.
Dziękujemy za to spotkanie z całego serca Bogu, a także prowadzącym i gościom oraz wszystkim uczestnikom – którzy tak licznie przybyli!
Chwała Panu!
Zosia i Tomek Kościelni,
rejon Ursus
