Po pierwsze, Bóg stworzył nam szansę na spotkanie z Nim w codziennym Namiocie Spotkania. Teksty, zarówno ze Starego jak i Nowego Testamentu, poprzedzone kręgiem biblijnym oraz wprowadzeniem kapłana dawały nam szansę na odkrycie i lepsze zrozumienie tajemnicy wyjścia, tajemnicy Paschalnej, w naszym życiu – że nie jesteśmy sami, że w trudnych sytuacjach rodzinnych, osobistych czy zawodowych Pan jest blisko i nas prowadzi. Sam walczy za nas w najcięższych bitwach – w rodzinie, pracy, wśród przyjaciół i znajomych, gdy ktoś cierpi, potrzebuje uzdrowienia, jeżeli okaże mu się wierność i zaufa.
Po drugie, codzienne Eucharystie, sprawowane w pięknym, zabytkowym kościele dały nam szanse na pokrzepienie się zarówno Ciałem i Krwią Pańską, jak i Słowem Bożym, bogatym i pięknym, pozwalającym na odkrycie jak bardzo Bóg jest blisko nas, jak Mu na nas i naszym małżeństwie zależy, że w naszej codzienności i jej trudach daje wskazówki, jak postępować, jakich wyborów dokonywać. Bóg w swoim Słowie dawał nam również odkryć jak piękna jest droga małżeńska i że również relacje małżeńskie, a przez to i rodzinne mogą, a nawet powinny być odczytywane w świetle tajemnicy Paschalnej – Zmartwychwstały Pan, mimo naszego cierpienia i trudu, już zwyciężył śmierć i owocami tego zwycięstwa dzieli się z nami.
Po trzecie, w codziennych konferencjach i katechezach, Pan dał nam szansę na odkrycie jak wielkie jest bogactwo DK, jak kompleksowy i aktualny w dzisiejszych czasach pozostaje charyzmat DK. Dzięki dzieleniu odkryliśmy, że choć przed nami wiele pracy, zarówno w realizacji zobowiązań jak i w naszej obecności i posłudze w parafii jak i obecności w Ruchu, to nigdy nie jesteśmy sami. Zawsze możemy liczyć na inne małżeństwa, ich modlitwę oraz bogate doświadczenia, którymi dzielili się z otwartością i wielką gotowością.
Konkretnymi owocami tych rekolekcji w nas jest podjęcie się posługi animatorów grupy do bierzmowania w naszej parafii oraz podjęcie odpowiedzialności za comiesięczną mszę DK w parafii. Ponadto jesteśmy otwarci na kolejne posługi, do których powoła nas Pan.
Chwała Panu!