Pierwszy dzień roku kalendarzowego 2015, Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki, nadanie imienia Jezus Synowi Bożemu i Światowy Dzień Pokoju zapoczątkowany przez Papieża Pawła VI w roku 1968. Te cztery wymiary dnia pierwszego stycznia są ze sobą związane.
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki nawiązuje do prawdy jaka była przekazywana w Kościele od samego początku, że Maryja jest Matką Bożą. Na soborze w Efezie w 431 ogłoszono dogmat, że Maryja jest matką Jezusa, który jest Bogiem, a więc można ją nazywać Matką Bożą (Theotokos).
Pierwszy dzień roku przypomina nam o upływającym czasie. Bóg daje nam czas, który płynie. To czas w znaczeniu chronos. Biegnie i biegnie. Ale ten czas jest nam dany przez Boga, abyśmy dobrze go wykorzystali. Nie wiemy ile czasu da nam Bóg, jak długo będzie trwało nasze życie. Trzeba wykorzystać jak najlepiej czas jaki mamy. Czy dobrze go wykorzystujemy? Słyszy się dzisiaj: Czas to pieniądz. Sługa Boży Kardynał Wyszyński mówił: Ludzie mówią – „czas to pieniądz”. Ja mówię inaczej – „czas to miłość”. Pieniądz jest znikomy, a miłość trwa. Skończył się kolejny rok. Jak go przeżyłem? Co zrobiłem, co osiągnąłem? Co zrobiłem z miłości?
Miłość trwa. Bóg jest miłością. Bóg trwa. On nie jest skrępowany czasem. On jest Panem czasu. On wybiera czas, właściwy moment. Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty… To był właściwy czas. Kairos. Nie był, ale jest. Pełnia czasu. Ten czas wciąż jest. Nastała pełnia czasu. Czas się wypełnił. Teraz jest czas zbawienia. On nie przemija. On jest. …miłość trwa. Teraz jest czas synów nie niewolników. Synów Boga, który jest Panem czasu. Nie jesteś już niewolnikiem czasu, który upływa. Jesteś panem czasu, który trwa, bo jesteś synem Boga.
Chrześcijanin to ten, który żyje pełnią czasu. Kiedy przychodzi Nowy Rok i spotyka swojego brata lub siostrę mówi za Mojżeszem: Niech Cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech Cię obdarzy łaską. Niech zwróci ku tobie swoje oblicze i niech Cię obdarzy pokojem. Błogosławieństwo Aaronowe, błogosławieństwo człowieka wierzącego w Boga – Pana czasu. Ten Bóg jest Bogiem pokoju. Jego Syn, gdy ukazywał się po swoim zmartwychwstaniu pozdrawiał wszystkich słowami: Pokój wam. Pan czasu i Dawca Pokoju. Dziś Światowy Dzień Pokoju. Modlimy się o pokój, bo w świecie tyle niepokoju i wojen. Człowiek chce pokoju, chce zbudować pokój, ale człowiek nie zbuduje pokoju bez Boga, bo tylko Bóg może dać człowiekowi pokój. I On już dał pokój. Przy narodzeniu Jezusa aniołowie wyśpiewali: Chwała Bogu na wysokościach a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Bóg dał ziemi pokój w Swoim Synu Jezusie Chrystusie. Trzeba tylko mieć dobrą wolę, żeby zanurzyć się w pokoju, aby uczestniczyć w rzeczywistości, którą zapoczątkował Chrystus. Modlitwa o pokój to modlitwa o ludzi dobrej woli, o dobrą wolę dla ludzi. Gdzie nie ma dobrej woli, gdzie jest zła wola tam nie ma pokoju.
Pokój przyniósł światu Syn Boży, Jezus narodzony z Maryi. Ona pierwsza go przyjęła i dała światu. Bożarodzicielka, Theotokos. Ona nas uczy przyjmować Jezusa i rodzić go dla świata. Przyjąć Słowo i dać światu Zbawiciela. To wykonała Maryja jako pierwsza i najdoskonalej. To mamy czynić i my. Dzisiejsza uroczystość przypomina nam, że czas się wypełnił, nadeszła pełnia czasu. Nie ma na co czekać. Kairos trwa. Boży kairos i nasz kairos.
Kairos to czas interwencji Boga, czas zbawienia. Jezus – Bóg zbawia – to imię tego, który przyszedł, gdy nadeszła pełnia czasu. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni. (Dz 4,12) Święte imię Jezus.
Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, Dawcę Pokoju, Jezusa – Zbawiciela Świata. Przeżywamy to w liturgii. Zapraszam do wejścia w ten czas – kairos, który Bóg nam daje.
ks. Andrzej Pawlak
moderator diecezjalny DK AW
