GRODZISK – RDW, 23.10.2016

Drodzy, przed nami XVII Ogólnopolska Pielgrzymka DK do Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Gorąco zachęcamy do wspólnego pielgrzymowania. Jedziemy 24 maja 2014, długi dzień, mamy nadzieję ciepły, no i najważniejsze – gwarantujemy, wypełniony modlitwą i […]

     W ramach przygotowań logistycznych do Pielgrzymki Ruchu Światło-Życie 6 czerwca 2009, Diakonia Liturgiczna zwraca się z prośbą do rodzin z Domowego Kościoła Archidiecezji Warszawskiej – poszukujemy osób, które będą mogły służyć transportem na potrzeby […]

„Diakonie w Ruchu Światło-Życie – Gdzie jesteśmy na początku XXI w.?”

14.11.2009 we Włochach przeżywaliśmy Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych Filii Warszawskiej. Uczestniczyły w nim pary diecezjalne Domowego Kościoła, animatorzy i członkowie diakonii Ruchu Światło-Życie. Organizatorzy zauważyli, że temat DWWD „Diakonie w Ruchu Światło-Życie – Gdzie jesteśmy na początku XXI w.?” przyciągnął dużą liczbę uczestników. Niektóre diecezje przyjechały w kilkunastoosobowych składach.

Po zawiązaniu wspólnoty i modlitwie wysłuchaliśmy konferencję ks moderatora Aleksandra Suchockiego diecezji łomżyńskiej, który omówił duchowość, jedność i zasady działania diakonii. Ks. Aleksander na podstawie wieloletniego doświadczenia posługi w Ruchu dzielił się przemyśleniami na temat diakonii, że jest ona etapem życia chrześcijańskiego, do którego dochodzimy na drodze formacji. DIAKONIA – jest dojrzałą postawą i gdy jej brakuje pod koniec formacji podstawowej to trzeba pytać czy „formacja przeszła przez nas” czy tylko my, bezowocnie, przez formację?

Ksiądz zwrócił naszą uwagę, że nie każda posługa jest diakonią – może to być tylko działanie, np. wypełnianie dyżuru liturgicznego na rekolekcjach. Diakonia rodzi się w sercu przez rozpoznanie charyzmatu, przez dostrzeżenie potrzeby służby w Kościele i zawsze wypływa z miłości, z naśladowania Chrystusa Sługi, jest pełniona w jedności z innymi braćmi i siostrami, bo nie da się przeżywać diakonii w pojedynkę.Po konferencji budowaliśmy naszą wiarę i gotowość do służby słuchając świadectw: Grażynki i Romana, którzy mówili o owocach w swoim życiu posługi pary filialnej, Rafała – animatora diakonii pilotażu z diecezji warszawsko-praskiej oraz Kuby z diakonii ewangelizacji z diecezji łódzkiej, który opowiadał jak wielki jest Pan, który objawia się w działaniu przy organizacji dyskotek ewangelizacyjnych dla młodzieży. Dziś głosić Dobrą Nowinę trzeba tam gdzie jest młodzież, a takim miejscem są między innymi dyskoteki. Entuzjazm, zapał i wewnętrzna radość Kuby wszystkich nas poruszyła i zmotywowała do modlitwy w intencji kolejnej, organizowanej przez diakonię dyskoteki.

[…]