Relacja z Dnia Skupienia wspólnot Rejonu Zachodniego w Ursusie 19.01.2013

Jak mogę brać odpowiedzialność za moją wspólnotę będąc dopiero co na rekolekcjach 2 ONŻ? Jak stać się członkiem diakonii diecezjalnej? Co to jest plan Ad Christum Redemptorem 2? 

Te i wiele innych pytań postawili sobie uczestnicy Rejnowowego Dnia Skupienia w Ursusie. Po co się spotkaliśmy? Przeczytaj!

Pomysł zorganizowania Rejonowego dnia Skupienia wziął się z dobrego doświadczenia takiej formy spotkań animatorów w mojej wspólnocie w Brwinowie i realnej potrzeby takiego spotkania modlitewno-warsztatowego na forum rejonu. Dodatkowym motywatotem było dobre doświadczenie Kościoła Domowego, gdzie w ramach niektórych rejonów również odbywają się dni skupienia dla par pilotujących/animatorskich.

RDS miał nieco inny charakter od Dni Wspólnoty, choć wiele elementów dni wspólnoty było na nim obecnych (modlitwa, spotkania w grupach itd).  

Spotkaliśmy się 19 stycznia 2013r. w par. św Józefa w Ursusie aby porozmawiać o sytuacji wspólnot, a szczególnie o formacji i podejmowaniu diakonii przez osoby, które mają już bardzo konkretny wpływ na życie grup formacyjnych i  wspólnot. 

Szczegółowo o RDS możecie przeczytać poniżej w relacji jednej z uczestniczek – Kasi Skorek.

Zachęcam – Albert Dylewski

____________________________

W minioną sobotę „zima zaskoczyła drogowców!”  Na szczęście (nie)zawodne koleje Mazowieckie dowiozły niemalże na czas uczestników Rejonowego Dnia Skupienia odbywającego się w parafii św. Józefa na Ursusie. 

Ponad 20 obecnych a także przyszłych animatorów należących do wspólnot rejonu zachodniego uczestniczyło w tym wydarzeniu, aby wspólnie zastanowić się jak powinno wyglądać życie i budowanie jedności we wspólnotach. Kluczem naszego spotkania były etapy ERŻ: widzieć, osądzić, działać.

Spotkanie rozpoczęło się Jutrznią. Po niej, w krótkiej prezentacji, podsumowaliśmy miniony rok w naszych wspólnotach, rejonie i diecezji. Zastanawialiśmy się, co należało w tym czasie do mocnych stron na warszawskim gruncie Ruchu Światło-Życie, a co pozostaje dla nas do przepracowania.

Zainspirowani Słowem Bożym, fragmentem tekstu soborowego i sługi Bożego Franciszka Blachnickiego w grupach zastanawialiśmy się do czego i w jakim wymiarze jesteśmy osobiście powoływani przez Pana oraz na ile odpowiadamy na to wezwanie.

Wspólnie uczestniczyliśmy też w krótkiej adoracji. W dolnym kościele modlitwą spontaniczną i śpiewem uwielbialiśmy Pana oraz wypraszaliśmy siły do podejmowania konkretnych działań w ramach naszej posługi w Ruchu.

„Posileni” Bożym Duchem przeszliśmy do kolejnego punktu spotkania. Przedstawiciele poszczególnych diakonii (muzycznej, liturgicznej, modlitwy i komunikowania społecznego) zaprezentowali ich działania na szczeblu diecezjalnym i rejonowym oraz zachęcali do wstąpienia w ich szeregi. Był to czas próby rozeznania, w której diakonii każdy z nas widzi siebie i do której czuje się wezwany.

Podczas spotkania znalazły się także chwile na swobodne rozmowy i coś słodkiego do „kawy czy herbaty”. Nie zabrakło też wyczekiwanego przez uczestników obiadu – pizzy, która notabene zniknęła w ekspresowym tempie.

Wydaje się, że był to bardzo potrzebny i wartościowy czas. Ale „po owocach ich poznacie”…

____________________________

Zachęcamy do obejrzenia zdjęć z RDS:

https://picasaweb.google.com/olgpias/RDS190113?authkey=Gv1sRgCPLalcbW0pO0vgE#