W dzień Święta Chrztu Pańskiego liturgia słowa mówi nam najpierw o Słudze, który przyniesie Prawo. Jego Prawo zapewne będzie dobre, będzie zakładać troskę o najsłabszych, bo jak mówi o Nim Izajasz: „nie złamie trzciny nadłamanej”. Sługa Boży przynosi pokój.
W drugim czytaniu, Piotr również mówi o tym Słudze, jednak zna go już osobiście. Poznał Jezusa Chrystusa, „którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą”. Mówi o swoim Panu ludziom, którzy gromadzą się w domu setnika Korneliusza. Ewangelizuje, daje świadectwo.
Psalm zaś wzywa nas do dziękczynienia, do oddania czci Bogu.
Chrzest Jezusa w Jordanie, opisany w Ewangelii wg świętego Mateusza, jest wydarzeniem, które rozpoczyna Jego misję. Misja naszego życia również się już rozpoczęła – w dniu chrztu.
Dzień Święta Chrztu Pańskiego jest jednocześnie dniem, w którym Ruch Światło-Życie spotyka się na dniu wspólnoty, którego gospodarzem jest metropolita naszej archidiecezji ksiądz kardynał Kazimierz Nycz. Jako biskup miejsca jest tym, który – w imieniu Chrystusa – posyła nas, abyśmy w posłuszeństwie kontynuowali Jego misję.
Tego samego dnia obchodzimy również święto patronalne księży moderatorów naszego Ruchu, zwłaszcza tych będących członkami Unii Kapłanów Chrystusa Sługi (stowarzyszenia zrzeszającego kapłanów moderatorów Ruchu Światło-Życie, którzy chcą coraz lepiej wyrażać i realizować swoją posługę na rzecz odnowy Kościoła). W dniu ich święta pamiętajmy o nich w modlitwie i zdecydujmy o podjęciu konkretnego trudu wspierania ich pracy – aby nasza decyzja przyniosła prawdziwe owoce, a nie pozostała na poziomie deklaracji.
Chrystus Sługa, którego wizerunek znany jest chyba wszystkim oazowiczom ze sceny chrztu Pańskiego z kaplicy na Kopiej Górce, jest Tym, który w doskonały sposób odpowiedział na posłanie Ojca poprzez pełnienie Jego woli. Jest On wzorem nie tylko dla kapłanów, ale i dla nas, wszystkich ochrzczonych. Nakaz służby Jezus pozostawił wszystkim ludziom – nie tylko kapłanom, nie tylko członkom Ruchu Światło-Życie. Dziś, wspominając własny chrzest, stańmy w prawdzie o sobie – wspólnocie namaszczonych, przeznaczonych, powołanych, uzdolnionych, wezwanych do służby na rzecz zbawienia świata. To czas na znalezienie odpowiedzi na bardzo ważne pytania:
Jak obchodzę dzisiejsze święto?
Czy ewangelizuję jak Piotr?
Czy oddaję Bogu chwałę?
Jak realizuję misję, do której zostałem posłany?
Rozważania na kolejne niedziele roku liturgicznego publikowane są cyklicznie na: https://www.facebook.com/oaza.warszawa/
