8 grudnia, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, obchodzimy święto patronalne Ruchu Światło-Życie. Wiąże się to z dniem 15 czerwca 1973 r., kiedy to w Krościenku nad Dunajcem ówczesny kard. Karol Wojtyła poświęcił figurę Niepokalanej i oddał ruch Niepokalanej Matce Kościoła. Od tego czasu 8 grudnia jest świętem patronalnym Ruchu, który swoją formacją obejmuje dzieci, młodzież, osoby dorosłe i małżeństwa skupione w Domowym Kościele. Ruchu, który Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki często nazywał dziełem Niepokalanej.
Drugi krok ku dojrzałości chrześcijańskiej* mówi, że Niepokalana jest najdoskonalszym wzorem Nowego Człowieka, a wychowanie Nowego Człowieka to pierwszorzędne zadanie Ruchu. Maryja jest pierwszą, która zrealizowała w pełni jedność Światła i Życia. W niej Słowo stało się Ciałem. I nie chodzi tu jedynie o wcielenie Syna Bożego, ale również o to, że w niej Słowo Boże realizowało się, było wprowadzane w życie.
– Postawa Niepokalanej objawia nam, co to znaczy być człowiekiem. Egoizm, taki czy inny, zawsze niszczy człowieka. Człowiek jest bowiem taką istotą, jak mówi II Sobór Watykański, która nie może odnaleźć siebie inaczej jak tylko przez bezinteresowny dar z siebie (por. KDK 24). – mówił ks. Franciszek Blachnicki. – Przez służbę, przez gotowość ponoszenia ofiary dla drugiego człowieka, dla dobra wspólnego człowiek osiąga swoją wielkość, swoją doskonałość i równocześnie znajduje swoje szczęście. Znajduje to szczęście, którego nie szuka. A człowiek, który szuka tylko swego szczęścia, nie może go znaleźć. To jest paradoks ludzkiego istnienia.**
Niepokalane Poczęcie to nie tylko prawda o tym, że Maryja poczęła się bez grzechu pierworodnego. W czasie objawień w Lourdes Maryja mówi o sobie: „jestem Niepokalane Poczęcie”, a nie: „jestem niepokalanie poczęta”. Sugeruje to, że Niepokalane Poczęcie to imię własne Maryi, które określa jej istotę i nie odnosi się tylko do faktu poczęcia, ale do całego jej życia. Maryja jest Niepokalana, a to znaczy, że jest wolna od jakiegokolwiek grzechu czy egoizmu. Cała zwrócona jest ku Bogu i drugiemu człowiekowi. Dlatego jest dla nas wzorem Nowego Człowieka, żyjącego w miłości, której istotą jest posiadanie siebie w dawaniu siebie – postawa, do jakiej wychowuje nas Ruch.
Ks. Franciszek Blachnicki sam doświadczał bliskości i opieki Maryi w swoim życiu i często to podkreślał. Mówił, że spotkanie z Matką jest jak odnalezienie rodzinnego domu, który powstaje przez bliskość osób najdroższych. W naturalny sposób stała się więc Niepokalana szczególną patronką Ruchu. Kulminacyjnym zaś punktem zawierzenia Maryi był wspomniany już akt oddania Jej całego dzieła Oazy.
8 grudnia obchodzimy również święto patronalne Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła. Jedna rzeczywistość bez drugiej nie mogłaby istnieć. Mówił o tym sam Założyciel. – Ruch Światło-Życie rozwija się cały czas w oparciu o diakonię wspólnoty Niepokalanej, Matki Kościoła, która jest wcześniejsza niż Ruch. Nie z Ruchu wyszła Wspólnota, ale ze Wspólnoty wyszedł Ruch. Nie można też temu zaprzeczyć, że bez istnienia tej konkretnej wspólnoty (WNMK), nawet ze wszystkimi brakami i słabościami, powstanie Ruchu Światło-Życie nie byłoby możliwe.***
My, nieustannie wychowywani przez Ruch Światło-Życie, mamy być żywą częścią Kościoła – tymi, którzy nieustannie poszukują czegoś więcej dążąc do świętości. Mamy być Nowymi Ludźmi, których obecność w świecie będzie ten świat przemieniała. A Maryja ma być dla nas przewodniczką na drodze odkrywania i realizowania powołania – tego indywidualnego i tego wspólnotowego – które zawsze charakteryzuje się zdolnością wychodzenia ku Bogu i ku drugiemu człowiekowi. Na tym polega posiadanie siebie w dawaniu siebie. Niech dzisiejszy dzień będzie dla nas dniem radosnego świętowania i dziękczynienia – za moderatorów i animatorów, którzy nas formowali; za wspólnoty, w których wzrastaliśmy; za ludzi, których nam powierzono; za możliwość podejmowania posługi. Ale niech będzie też dniem rachunku sumienia – gdzie jeszcze moja miłość jest niedoskonała – i błagania o wstawiennictwo tej, która w miłości i posłuszeństwie Bożemu posłaniu osiągnęła doskonałość.
Agnieszka Dzięgielewska
Odpowiedzialna Diecezjalnej Diakonii Liturgicznej
* NIEPOKALANA jest dla mnie najdoskonalszym wzorem Nowego Człowieka, oddanego całkowicie w Duchu Świętym Chrystusowi, Jego słowu i dziełu; dlatego oddaję się Jej, rozważam z Nią w różańcu tajemnice zbawienia i naśladuję Ją.
** F. Blachnicki, fragment Homilii do czytań: Rdz 3, 9-15; Ef 1, 3-6. 11-12; Łk 1, 26-38, wygłoszonej w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, 8 grudnia 1982 r., w Carlsbergu.
*** F. Blachnicki, Pieczęć charyzmatu, s. 34-35
Animatorzy karty