W sobotę 25 stycznia 2014 r. w Laskach odbyło się drugie w tym roku formacyjnym spotkanie kręgu diecezjalnego.
Obecni na nim byli: moderator diecezjalny DK AW – ks. Andrzej Pawlak, moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie – ks. Paweł Witkowski, para diecezjalna DK AW – Monika i Radek Galbarczyk, para filialna Filii Warszawskiej – Ela i Mirek Wrotkowie oraz 9 par rejonowych.
Spotkanie poświęcone było pracy rejonów – pary rejonowe dzieliły się życiem rejonów, głównie tematyką i wnioskami ze spotkań z parami łącznikowymi oraz spotkań par łącznikowych z parami animatorskimi w podrejonach. Szczególne miejsce podczas dzielenia zajęły sprawy formacji: dzielenia się zobowiązaniami i istoty tej części spotkania kręgu. Zwrócono uwagę, że jest to trudna umiejętność, która wymaga ciągłego uwagi i „doskonalenia” tak, aby krąg mógł wzrastać.
Temat planowania rekolekcji wakacyjnych był również zagadnieniem obecnym w relacjach, tu w szczególności wybrzmiała troska o przeżywanie rekolekcji formacyjnych we wspólnocie Domowego Kościoła, a nie z innymi wspólnotami, oraz kwestia podążania ścieżką formacji proponowaną przez Domowy Kościół – zauważono, że małżeństwa często budują sobie samodzielnie ścieżkę formacji w DK, gubiąc zaplanowaną kolejność rekolekcji w naszym Ruchu.
Kolejną poruszaną kwestią był pilotaż nowych kręgów – ponownym spostrzeżeniem jest, że w wielu rejonach brakuje par pilotujących, a małżeństwa chętne do wstąpienia do DK, które zbyt długo oczekują na pierwsze spotkanie pilotażowe.
Para filialna podzieliła się radościami pracy w diecezjach filii warszawskiej, przede wszystkim podjęciem przez DK rekolekcji ewangelizacyjnych na Litwie i konsekwentny rozwój DK w USA i na Ukrainie. Wszyscy byliśmy pod wrażeniem posłuszeństwa i wierności zasadom Ruchu kręgów w tych państwach, kręgów, które przejawiają duże zaufanie do drogi formacyjnej i jej wymagań na różnych etapach rozwoju uczestników. Są też piękne przykłady zaangażowania małżeństw DK w prace na szczeblu diecezji w łączności z miejscowym biskupem, takie jak dzieła ewangelizacyjne, praca w diakoniach jedności, w ekipach kerygmatycznych, przeciwdziałanie seksualizacji naszych dzieci (we współpracy z nauczycielami), organizowanie warsztatów na tematy życia w rodzinie.
W części formacyjnej dzieliliśmy się swoimi staraniami o znalezienie swoich (par rejonowych) następców, które wyrażają się w modlitwie, starannym przyglądaniu się zaangażowaniu poszczególnych małżeństw w prace rejonu, obecności na różnych spotkaniach, słowności, punktualności, odpowiadania na maile i telefony. Wszyscy zebrani mieli świadomość, że kryteria formalne nie wyczerpują wszystkich argumentów za kandydaturą określonej pary.
Według Zasad Domowego Kościoła od pary rejonowej oczekuje się włączenia w dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Ksiądz Andrzej, sięgając do myśli Założyciela przypomniał nam, że już małżeństwo decydujące się na wstąpienie do DK powinno zacząć kształtować w sobie postawę świadomego uczestnictwa w KWC – dzieło Krucjaty jest wpisane w charyzmat Ruchu Światło-Życie, bowiem owocem nawrócenia jest to, że podejmujemy działania pozwalające nam na osobiste wyzwolenie i wyzwolenie innych.
Na koniec omówiliśmy oczekiwania wobec kandydatów na parę rejonową. Wśród nich – na bazie doświadczenia wszystkich obecnych – oprócz tych, spisanych w Zasadach DK, wymieniono umiejętności praktyczne nabyte m.in. poprzez pełnienie posługi pary animatorskiej i pary pilotującej.
Anna i Piotr Śliwińscy
para rejonowa Rejonu Centralnego
