ORAR II Łabunie, 16-22.08.2010 – relacja

ORAR II stopnia przeżywaliśmy w sierpniu 2010 roku w Łabuniach k/Zamościa w Domu Rekolekcyjnym Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi, urządzonym w dawnym pałacu Szeptyckich. Program rekolekcji oparliśmy o pięć Tajemnic Światła, które wyznaczyły nam tematy kolejnych dni: powołanie, postawa, posługa, odpowiedzialność i posłanie. Zespół Animatorów i Diakonii składał się z przedstawicieli Diecezji Częstochowskiej, Lubuskiej, Warszawskiej i Wrocławskiej. Jedność w różnorodności ubogacała naszą posługę w duchu odpowiedzialności za dzieła Domowego Kościoła.

Tematem rozważań rekolekcyjnych była posługa animatora w Domowym Kościele i odkrycie prawdy o powołaniu nas przez Chrystusa do bycia animatorem najpierw we własnej rodzinie, która jest podstawowym miejscem naszej codziennej formacji, a później podjęcia odpowiedzialności i posługi w DK. Podstawowa prawda zapisana w Zasadach DK mówi, że RODZINA jest podstawowym miejscem formacji, a KRĄG jest podstawowym elementem w strukturze organizacyjnej DK jako środowisko formacyjne i ewangelizacyjne, służące rodzinom, jest on szczególnym "laboratorium" duchowości małżeńskiej (Zasady pkt. 14).

Kluczowe przesłania z poszczególnych dni rekolekcji można przedstawić następująco:

1. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem!
2. Bóg nie powołuje uzdolnionych, ale uzdalnia powołanych!
3. Życie rodzi życie!
4. Czy miłujesz mnie WIĘCEJ?

ORAR II stopnia uczył nas postawy SŁUCHANIA PANA i zawierzenia, że to On nas prowadzi w posłudze i że trzeba naszego aktywnego i zaangażowanego współdziałania z łaską Bożą oraz rozpoznawania znaków czasu, aby Boże dzieła mogły się dokonywać przez nasze ręce. Nasze współdziałanie powinno być przemodlone, przygotowane i sprawnie realizowane.

Program rekolekcji był też okazją do wczytywania się w Zasady DK i poznawania zadań, struktury i zasad funkcjonowania Domowego Kościoła, które pomagają nam wypełniać zadania, do których Chrystus nas powołuje, a Domowy Kościół posyła. Dzieliliśmy się doświadczeniem wiary oraz stawaliśmy przed Słowem Bożym w odpowiedzialności za dawanie chrześcijańskiego świadectwa w rodzinie, w kręgu DK, w parafii, w rejonie i w diecezji. Rozpoczynaliśmy każdy dzień od Namiotu Spotkania, a kończyliśmy podsumowaniem i Apelem Jasnogórskim. Zadane rozważania do wieczornej modlitwy rodzinnej były również wstępem do formacji liturgicznej w dniu następnym.

 

Podczas Godziny Świadectw najczęściej dziękowano Bogu za możliwość udziału w rekolekcjach, za dobry początek dnia Namiotem Spotkania i Jutrznią, co jest możliwe również w życiu codziennym, dziękowano za zaproponowaną formę modlitwy rodzinnej przed Najświętszym Sakramentem, która staje się radością i okazją do budowania duchowych więzi małżeńskich i rodzinnych. Dziękowano organizatorom za dobre rozpoczęcie rekolekcji (torba z nadrukiem, wypełniona notatnikiem, śpiewnikiem, zasadami DK…), konsekwentną realizację planu dnia (punktualność, pogodowe plany awaryjne, konferencje – multimedialne prezentacje porządkujące wiedzę na temat posługi animatora, KWC, tematu roku pracy formacyjnej oraz doświadczenie przenikania się na rekolekcjach Światła z życiem), a także za podsumowanie (materiały i zdjęcia przekazane na CD).

Szczególne podziękowania otrzymała Diakonia Wychowawcza – opiekunowie grup dziecięcych: Wojowników Pana, Odkrywców Pana, Panien Roztropnych, Baranków i Owiec Pana. Dzięki ich pracy i zaangażowaniu, rodzice mogli w pełni uczestniczyć w konferencjach, spotkaniach w kręgach czy podsumowaniach poszczególnych dni. Oprócz swojej formacji dziecięcej, nasze pociechy przygotowywały dary na każdą Eucharystię (powiązane z tematem dnia), a na koniec obejrzeliśmy widowisko nawiązujące do Ostatniej Wieczerzy. Staraliśmy się także, aby czas dla rodziny był przygotowany jako rodzinne wyprawy otwartych oczu do ciekawych miejsc w okolicy (Zamość, Krasnystaw, Szumiące wodospady). Pogodne wieczory obfitowały w wesołe zabawy integracyjne, ciekawe opowieści sióstr franciszkanek (zarówno o historii Domu, jak i o sytuacji katolików w Wietnamie), tańce, zabawy chustą animacyjną; było również ognisko z kiełbaskami. Mieliśmy też wieczornicę patriotyczną n.t. powstania warszawskiego oraz konferencję prasową na żywo z warszawską parą filialną, Mirkiem i Elą Wrotek.

Oaza Rekolekcyjna Animatorów Rodzin II stopnia to wspaniałe rekolekcje, które wielu małżonkom pomogły odkryć istotę powołania do objęcia duchową troską własnej rodziny i powierzonych im małżeństw w DK.